Πιο ελκυστικές οι γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση

Παρατηρώντας τις γυναίκες που πάσχουν από σοβαρής μορφής ενδομητρίωσης διαπιστώνει κανείς ότι είναι ασυνήθιστα ελκυστικές, υποστηρίζουν Ιταλοί επιστήμονες σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Fertility and Sterility.

Στην έρευνα του Δρ Πάολο Βερσελίνι από το Πανεπιστήμιο του Μιλάνο, ανεξάρτητοι παρατηρητές χαρακτήρισαν 31% των γυναικών με σοβαρή ενδομητρίωση ως πιο ελκυστικές ή πολύ εκλυστικές, εν αντιθέσει με το 8% των γυναικών με μέτρια ενδομητρίωση και το 9% των γυναικών που δεν έπασχαν από τη νόσο.

«Αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι ένας γενικό φαινότυπος υπάρχει και σχετίζεται με την ασθένεια» εξηγεί ο Δρ Βερσελίνι.

Ενδεχομένως ένα πιο θηλυκό σώμα να είναι το αποτέλεσμα των ίδιων σωματικών χαρακτηριστικών που προδιαθέτουν τις γυναίκες στην εκδήλωση σοβαρής ενδομητρίωσης.

Η γυναικεία ελκυστικότητα σχετίζεται με τα υψηλότερα επίπεδα οιστρογόνων στον οργανισμό και είναι πιθανόν οι εν λόγω ορμόνες να προδιαθέτουν στην εκδήλωση επιθετικής και διηθητικής ενδομητρίωσης, αναφέρεται στην έρευνα.

Στην ενδομητρίωση, τα κύτταρα που φυσιολογικά επικαλύπτουν την μήτρα απομακρύνονται από την περιοχή αυτή και εναποτίθεται σε άλλα σημεία του σώματος, όπως οι ωοθήκες, το ορθόν, η ουροδόχος κύστη και η περιοχή της πυέλου. Οι εναποθέσεις αυτές ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο με τα φυσιολογικά μητρικά κύτταρα στις ορμονικές αλλαγές του καταμήνιου κύκλου της γυναίκας (πρώτα πυκνώνουν και μετά συρρικνώνονται), προκαλώντας πόνο στην πυελική περιοχή και αιμορραγία.

Η ενδομητρίωση αφορά το 5-10% των γυναικών. Η σοβαρή μορφή της αποκαλείται ενδομητρίωση ορθοκολπικού διαφράγματος και είναι λιγότερο συχνή από τις ηπιότερες μορφές της νόσου.

Στην ιταλική μελέτη, οι ερευνητές κλήθηκαν να αξιολογήσουν την εμφάνιση 100 γυναικών με ενδομητρίωση ρθοκολπικού διαφράγματος, 100 με λιγότερο σοβαρή ενδομητρίωση και 100 γυναίκες που υποβάλλονταν σε γυναικολογικές επεμβάσεις για άλλους λόγους. Οι περισσότερες ήταν μεταξύ 20 και 40 ετών.

Δύο άνδρες και δύο γυναίκες γιατροί που δεν γνώριζαν τη διάγνωση των γυναικών γνώρισαν κάθε ασθενή για λίγα λεπτά και βαθμολόγησαν τη συνολική της ελκυστικότητα σε κλίμακα πέντε μονάδων.

Ξεχωριστή ομάδα επιστημόνων υπολόγισε στον ΔΜΣ των γυναικών, την αναλογία μέσης-ισχίων και την περίμετρο του στήθους.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι γυναίκες με σοβαρή ενδομητρίωση είχαν χαμηλότερο ΔΜΣ και μεγαλύτερο στήθος, συγκριτικά με εκείνες που δεν έπασχαν από τη νόσο.

Οι γυναίκες συμπλήρωσαν επίσης ερωτηματολόγια για το ερωτικό ιστορικό τους και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εκείνες που είχαν σοβαρή ενδομητρίωση ήταν πιθανότερο να έχουν σεξουαλική επαφή πριν τα 18 έτη ζωής. Αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα περισσότερης ελκυστικότητας ακόμη και κατά τη διάρκεια της εφηβείας.

Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι αρκετά σωματικά χαρακτηριστικά, όπως το σώμα, ο ΔΜΣ, το χρώμα μαλλιών και ματιών και του δέρματος καθώς η κατανομή του σωματικού λίπους, διαφέρουν στις γυναίκες με ενδομητρίωση συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό.

Η ιταλική μελέτη λοιπόν έρχεται να ρίξει περισσότερο φως στις ορμόνες και τα γονίδια που σχετίζονται με τον κίνδυνο ενδομητρίωσης.

Κι ενώ δεν είναι ξεκάθαρο γιατί οι γυναίκες με σοβαρή ενδομητρίωση είναι πιο ελκυστικές από τις άλλες, τα οιστρογόνα μπορεί να παίζουν ρόλο. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι οι πιο ελκυστικές γυναίκες έχουν υψηλότερα οιστρογόνα και ενδεχομένως αυτό να συντελεί και στην εκδήλωση της ενδομητρίωσης.

Απ’ την άλλη, μπορεί τα ίδια γονίδια που παίζουν ρόλο στην εξωτερική εμφάνιση της γυναίκας, επίσης να αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης σοβαρής ενδομητρίωσης.

Σε κάθε περίπτωση η μελέτη είναι προκαταρκτική και θα πρέπει τα αποτελέσματα της επιβεβαιωθούν από μεγαλύτερης κλίμακας έρευνες.