Ουρολογικές παθήσεις και σεξουαλική υγεία

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ρόκκας, Χειρούργος Ουρολόγος-Ανδρολόγος*

Υπάρχουν αρκετές παθήσεις του ουροποιογεννητικού συστήματος οι οποίες είναι δυνατόν να επηρεάσουν τόσο την στυτική λειτουργία, όσο και την εκσπερμάτιση καθώς και την ικανότητα γονιμότητας στον άνδρα. Εκτός από τις ίδιες τις παθήσεις, την σεξουαλική ζωή μπορούν να την επηρεάσουν και οι θεραπείες που χρησιμοποιούμε για να τις αντιμετωπίσουμε.

Στο σημερινό άρθρο θα αναφερθούμε συνοπτικά τόσο στις ασθένειες αυτές όσο και στις λύσεις που υπάρχουν.

Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο πρώτος σε συχνότητα καρκίνος στον άνδρα και η δεύτερη σε συχνότητα αίτια θανάτου μετά τον καρκίνο του πνεύμονα. Αξίζει να αναφερθεί ότι κάθε χρόνο έχουμε περίπου 200000 νέα κρούσματα της νεοπλασίας αυτής. Με την είσοδο στην διαγνωστική φαρέτρα της εξέτασης αίματος PSA έγινε δυνατή η διάγνωση του καρκίνου του προστάτη σε πιο πρώιμα στάδια, με αποτέλεσμα να έχουμε την δυνατότητα αποτελεσματικότερης θεραπείας. Για τον λόγο αυτό άλλωστε, κάθε άνδρας άνω των 50 ετών πρέπει να υποβάλλεται τόσο στην εξέταση αυτή, όσο και σε δακτυλική εξέταση του προστάτη μια φορά τον χρόνο.

Η επέμβαση που έχει κερδίσει έδαφος τα τελευταία χρόνια στην θεραπεία του εντοπισμένου καρκίνου του προστάτη είναι η ριζική προστατεκτομή, η οποία αποτελεί μια πολύ αποτελεσματική αντιμετώπιση. Δίπλα από τον προστάτη όμως περνούν τα νεύρα τα οποία τροφοδοτούν τα σηραγγώδη σώματα του πέους και είναι υπεύθυνα για την στύση.

Παρόλη την προσπάθεια που γίνεται κατά την διάρκεια της επέμβασης για διάσωση των νεύρων, αυτά μπορεί να τραυματιστούν ή και να κοπούν με αποτέλεσμα την εμφάνιση μετεγχειρητικά στυτικής δυσλειτουργίας. Για να αποφύγουμε αυτό το πρόβλημα θα πρέπει, εκτός από την προσπάθεια διάσωσης των στυτικών νεύρων κατά την διάρκεια του χειρουργείου, να έχουμε και γρήγορη μετεγχειρητική κινητοποίηση της στύσης με τεχνητά μέσα έτσι ώστε να αποφεύγονται ανεπιθύμητες ινώσεις στον σηραγγώδη ιστό.

Με τον τρόπο αυτό μειώνονται οι πιθανότητες στυτικής δυσλειτουργίας μετά από την ριζική προστατεκτομή. Στην περίπτωση που έχουμε διαταραχή της στυτικής λειτουργίας μετά την επέμβαση τότε ανάλογα με την περίπτωση το οπλοστάσιο μας περιλαμβάνει φαρμακευτικές, τοπικές και χειρουργικές θεραπείες.

Μια άλλη δυνατότητα θεραπείας της νεοπλασίας είναι και η ακτινοβολία, τόσο εξωτερική όσο και εσωτερική. Και η μέθοδος αυτή όμως μπορεί να προκαλέσει στυτική δυσλειτουργία σε σημαντικά ποσοστά.

Είναι αναγκαίο να αναφερθούμε και σε μια άλλη πάθηση του προστάτη καλοήθη αυτή την φορά, την υπερπλασία. Η κατάσταση αυτή οφείλεται στην αύξηση του μεγέθους του προστάτη και μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στην ούρηση η σοβαρότητα των οποίων συνδέεται με διαταραχές στην στύση και την εκσπερμάτιση.

Οι θεραπείες της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη, κυρίως οι χειρουργικές , αλλά και ορισμένες φαρμακευτικές είναι δυνατόν να προκαλέσουν το φαινόμενο της παλίνδρομης εκσπερμάτισης. Στην κατάσταση αυτή, κατά την εκσπερμάτιση, το σπέρμα αντί να προωθηθεί προς τα έξω κατευθύνεται πίσω προς την ουροδόχο κύστη.

Τελειώνοντας πρέπει να αναφερθούμε και σε δύο ουρολογικές παθήσεις οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν πρόωρη εκσπερμάτιση. Αυτές είναι οι χρόνιες προστατίτιδες και ο βραχύς χαλινός.

* Ο Κωνσταντίνος Ρόκκας, Χειρούργος Ουρολόγος-Ανδρολόγος, είναι υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, επιστημονικός συνεργάτης της Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής, πρώην Ταμίας της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας και μέλος σημαντικού αριθμού επιστημονικών εταιρειών.

health.in.gr