Οι ραφιναρισμένοι υδατάνθρακες προκαλούν έντονη λαχτάρα για φαγητό

Οι ραφιναρισμένοι υδατάνθρακες προκαλούν λιγούρες σύμφωνα με νέα αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Clinical Nutrition.

Οι ερευνητές του Κέντρου Πρόληψης της Παχυσαρκίας του Ιδρύματος New Balance στην Βοστόνη πιστεύουν ότι η γρήγορη αύξηση και η επακόλουθη μείωση του σακχάρου του αίματος μετά από την κατανάλωση ραφιναρισμένων υδατανθράκων ενεργοποιεί τα κέντρα ανταμοιβής και εξάρτησης του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Η μικρή μελέτη εστίασε σε δείγμα υπέρβαρων και παχύσαρκων ανδρών, αλλά αν τα αποτελέσματα επαναληφθούν και σε μεγαλύτερο πληθυσμιακό δείγμα, τότε ενδεχομένως η αποφυγή κατανάλωσης των ραφιναρισμένων υδατανθράκων να αποτελέσει καλή στρατηγική μείωσης του βάρους, αφού οι άνθρωποι θα αποφεύγουν όχι μόνο τις θερμίδες αλλά και τις έντονες λιγούρες για φαγητό.

«Οι ραφιναρισμένοι υδατάνθρακες είναι ικανοί να προκαλούν λιγούρες πολλές ώρες μετά την κατανάλωσή τους, τουλάχιστον στα επιρρεπή άτομα», εξηγεί ο συγγραφέας της μελέτης Ντέιβιντ Λουντγουινγκ. «Η αποφυγή τους μπορεί να βοηθήσει την αποφυγή της υπερφαγίας όχι μόνο τα υπέρβαρα άτομα, αλλά γενικότερα τον πληθυσμό», συμπληρώνει.

Καλοί και κακοί υδατάνθρακες
Ο οργανισμός αποδομεί τους υδατάνθρακες σε σάκχαρο. Τα δημητριακά και οι υδατάνθρακες των φυτικών τροφών χρειάζονται αρκετό χρόνο για να διασπαστούν, αυξάνοντας αργά το σάκχαρο στο αίμα, ενώ οι ραφιναρισμένοι υδατάνθρακες, όπως η ζάχαρη και το λευκό αλεύρι, προκαλούν απότομες αυξήσεις στο σάκχαρο του αίματος.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι ραφιναρισμένοι υδατάνθρακες σχετίζονται με το αίσθημα της ευχαρίστησης, αλλά στην πλειοψηφία των μελετών που έχουν γίνει, πάντα συγκρίνονταν ανόμοια μεταξύ τους τρόφιμα, όπως μπρόκολο στον ατμό με τζιζκέικ. Αυτό καθιστούσε δύσκολη τη διάκριση αν οι υδατάνθρακες ή άλλα διατροφικά στοιχεία προκαλούν τις λιγούρες.

Για να διευκρινίσουν το θέμα, ο Δρ Λουντγουινγκ και οι συνεργάτες του έδωσαν σε 12 υπέρβαρους και παχύσαρκους άνδρες να πιουν δύο ροφήματα. Το ένα περιείχε καλαμποκάλευρο που έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, δηλαδή προκαλεί σταδιακή αύξηση του σακχάρου στο αίμα και το άλλο περιείχε σιρόπι καλαμποκιού, που έχει υψηλό γλυκαιμικό δείκτη. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τεχνητές γλυκαντικές ουσίες με καθόλου θερμίδες, ώστε τα δύο ροφήματα να έχουν όμοια γεύση.

Οι άνδρες που ήπιαν το ρόφημα με τον υψηλό γλυκαιμικό δείκτη είχαν απότομη αύξηση στο σάκχαρο τους, αλλά τέσσερις ώρες μετά, το σάκχαρο έπεσε απότομα και ανέφεραν ότι πεινούσαν πολύ.

Παράλληλα, οι εγκεφαλικές απεικονίσεις των ανδρών που ήπιαν το ρόφημα με το σιρόπι καλαμποκιού έδειξαν αυξημένη ενεργοποίηση του επικληνή πυρήνα του εγκεφάλου, ο οποίος σχετίζεται με την ανταμοιβή και την λαχτάρα, συγκριτικά με τους άνδρες που είχαν πιει το ρόφημα με τον χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.

Οι επιστήμονες εικάζουν ότι η απότομη πτώση του σακχάρου στο αίμα που προκαλούν τα μπισκότα, τα πατατάκια ή τα κέικ, προκαλούν όχι μόνο το αίσθημα της πείνας αλλά καθιστούν και την ιδέα της κατανάλωσης τροφής πιο ευχάριστη για τον εγκέφαλο.