Διατροφικές δυσκολίες και παχυσαρκία «απειλούν» τα βρέφη που τρέφονται μόνο με αλεσμένες τροφές

Η εισαγωγή της στερεάς τροφής στη διατροφή των βρεφών, σύμφωνα με τις επιστημονικές οδηγίες, πρέπει να ξεκινά περίπου στον 6ο μήνα της ζωής παράλληλα με τις κρέμες.

«Στην Ελλάδα είναι πολύ συνηθισμένο βρέφη 4-5 μηνών να σιτίζονται με το κουτάλι διάφορες βρεφικές κρέμες σε μορφή πολτού, παρότι αυτό δεν ενδείκνυται για τόσο μικρές ηλικίες. Μάλιστα, πολλά Ελληνόπουλα συνεχίζουν να τρώνε αλεσμένες τροφές ακόμη και σε όλη τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας, χωρίς οι γονείς τους να τα ενθαρρύνουν να φάνε στέρεο φαγητό. Με το τάισμα αλεσμένων τροφών με το κουτάλι, το παιδί όχι μόνο δεν μαθαίνει να μασά αλλά οδηγείται στην παχυσαρκία», επισημαίνει στο ο παιδίατρος-σύμβουλος θηλασμού Στέλιος Παπαβέντσης.

Επικαλούμενος στοιχεία έρευνας επιστημόνων του τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ για την επίδραση των διαφορετικών στυλ διατροφής στις διατροφικές προτιμήσεις και το δείκτη παχυσαρκίας των παιδιών, ο κ.Παπαβέντσης αναφέρει ότι τα παιδιά που μελετήθηκαν και ελάμβαναν σχηματισμένη τροφή είχαν αυξημένη συχνότητα μειωμένου βάρους, ενώ τα παιδιά που ελάμβαναν αλεσμένη τροφή είχαν αυξημένη συχνότητα παχυσαρκίας.

Στο πλαίσιο της έρευνας μελετήθηκαν 155 παιδιά, ηλικίας από ενάμισι έτους έως πέντε ετών. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, εκείνα που έτρωγαν μόνα τους και εκείνα που σιτίζονταν με κουτάλι από τη μητέρα. Η ομάδα παιδιών που έτρωγαν με δική τους πρωτοβουλία βρέθηκε να έχουν αυξημένη πιθανότητα να τους αρέσουν οι πολύπλοκοι υδατάνθρακες, αντί για τα απλά σάκχαρα. Αντίθετα, η ομάδα παιδιών που σιτίζονταν με κουτάλι είχαν αυξημένη πιθανότητα να προτιμούν τα απλά σάκχαρα από τους πολύπλοκους υδατάνθρακες.

«Από την έρευνα αυτή συμπεραίνεται ότι οι διατροφικές προτιμήσεις και η υγεία στην πρώιμη παιδική ηλικία επηρεάζονται σημαντικά από τον τρόπος σίτισης κατά τη βρεφική και νηπιακή ηλικία. Από την έρευνα προκύπτει ότι τα βρέφη που ξεκινούν στερεές τροφές και συνεχίζουν να τρώνε μόνα τους μαθαίνουν να ρυθμίζουν την πρόσληψη τροφής, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες τους, την πείνα και τον κορεσμό τους, με έναν τρόπο που οδηγεί σε χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος και σε μια προτίμηση σε πιο υγιεινά τρόφιμα όπως αυτά με πολύπλοκους υδατάνθρακες. Αντίθετα, τα βρέφη που ξεκινούν και συνεχίζουν τις στερεές τροφές με την προσέγγιση του ταΐσματος αλεσμένης τροφής με το κουτάλι δεν μαθαίνουν να ρυθμίζουν την πείνα και τον κορεσμό τους τόσο καλά, με συνέπεια να έχουν υψηλότερη δείκτη παχυσαρκίας και διατροφικές προτιμήσεις για ανθυγιεινά τρόφιμα όπως αυτά με πολλή ζάχαρη. Κάτι τέτοιο έχει εμφανείς και σημαντικές επιπτώσεις στην καταπολέμηση της ολοένα αυξανόμενης επιδημίας παχυσαρκίας που παρατηρείται στις σύγχρονες κοινωνίες» εξηγεί ο κ.Παπαβέντσης.