Δεν υπάρχει κίνδυνος εισαγωγής τροφίμων μολυσμένων με ραδιενέργεια

Άλλωστε, οι εισαγωγές τροφίμων από την Ιαπωνία είναι ελάχιστες, ενώ από την Ινδία και την Ινδονησία είναι κυρίως κατεψυγμένα ιχθυηρά, όπως κεφαλόπουλα, γαρίδες, αστακοί, καβούρια κ.λπ., εξηγεί ο κ.Φλετούρης.

«Ήδη, στην Ευρώπη ελέγχονται για ραδιενέργεια τα τρόφιμα που εισάγονται από την Ιαπωνία και από γειτονικές της χώρες και στην Ελλάδα (οι έλεγχοι) θα ενταθούν», προσθέτει ο κ.Φλετούρης, αναφέροντας παράλληλα ότι συστηματικοί έλεγχοι για ραδιενέργεια στα τρόφιμα είχαν αρχίσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ήδη από το 1986, μετά το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ.

Παρ’ ότι δεν υπάρχει ο κίνδυνος διάθεσης στην ευρωπαϊκή αγορά τροφίμων από τρίτες χώρες, μολυσμένων από ραδιενέργεια, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της παρουσίας διαφόρων χημικών ουσιών (κυρίως διοξινών) στα τρόφιμα ευρωπαϊκής προέλευσης.

Αν και από το 2002 λειτουργεί στην ΕΕ το Σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης για Τρόφιμα και Ζωοτροφές (Rapid Alert System for Food and Feed, RASFF), ο κίνδυνος δεν είναι μηδενικός, διότι, όπως εξηγεί ο κ.Φλετούρης, δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί το κάθε προϊόν ξεχωριστά, αλλά ελέγχονται παρτίδες.

Έτσι, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να ξεφύγει κάποιο μολυσμένο προϊόν. Η επιδίωξη είναι η μεγαλύτερη δυνατή μείωση του κινδύνου, που κυρίως αφορά την παρουσία διοξινών σε προϊόντα τα οποία προέρχονται κυρίως από χώρες της Βόρειας Ευρώπης.

Η παρουσία των διοξινών, όπως εξηγεί ο κ.Φλετούρης, οφείλεται σε λάθη στη διατροφή των ζώων, δηλαδή στη χρήση φτηνών ζωοτροφών, οι οποίες είναι μολυσμένες με διοξίνες.

Σύμφωνα με στοιχεία του Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης για Τρόφιμα και Ζωοτροφές (RASFF) της ΕΕ, από1/1/2005 μέχρι 15/12/2010, στο σύνολο των 1.953 κοινοποιήσεων για χημικούς κινδύνους στα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, 658 (34%) αφορούσαν κατάλοιπα κτηνιατρικών φαρμάκων, 776 (40%) βαρέα μέταλλα, 340 (17%) προσθετικές και χρωστικές ύλες των τροφίμων, 165 (8%) βιομηχανικούς ρυπαντές και 14 (1%) κατάλοιπα εντομοκτόνων.

Μεταξύ των κτηνιατρικών φαρμάκων, οι περισσότερες κοινοποιήσεις αναφέρονταν σε νιτροφουράνια (46%), πράσινο του μαλαχίτη (13%), χλωραμφαινικόλη (11%) και σουλφοναμίδες (9%). Σχετικά δε με τα βαρέα μέταλλα, υδράργυρος (63%) και κάδμιο (34%) ήταν τα στοιχεία με τις περισσότερες κοινοποιήσεις, ενώ από τους βιομηχανικούς ρυπαντές, βενζο(α)πυρένιο και διοξίνες κυριαρχούσαν, με αναλογίες 61% και 27%, αντίστοιχα.
Σε ό,τι αφορά τις προσθετικές ύλες των τροφίμων, οι κοινοποιήσεις για θειώδη άλατα, πολυφωσφορικές ενώσεις, νιτρώδη και χρωστικές ύλες ανήλθαν σε αναλογίες 68%, 11%, 6% και 9%, αντίστοιχα.

Τα στοιχεία αυτά, τα οποία παρουσίασε ο κ.Φλετούρης στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Κτηνιατρικής Παραγωγικών Ζώων, Υγιεινής & Ασφάλειας Τροφίμων Ζωικής Προέλευσης και Προστασίας του Καταναλωτή, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αφορούν τρόφιμα τα οποία δεσμεύτηκαν προτού διατεθούν στην αγορά.

«Τα διατροφικά σκάνδαλα, με τα οποία έχει έρθει αντιμέτωπος ο Ευρωπαίος καταναλωτής τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη του προς τους κρατικούς φορείς ελέγχου και προς τη βιομηχανία τροφίμων. Ειδικότερα, καταδείχθηκε ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν επαρκούσαν για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των Ευρωπαίων καταναλωτών για ασφαλή τρόφιμα και ιδιαίτερα ζωικής προέλευσης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να οδηγηθεί η ΕΕ, ήδη από το 2002, στη σύσταση του Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης για τα Τρόφιμα και τις Ζωοτροφές RASFF, με σκοπό την ανταλλαγή πληροφοριών και την άμεση, συντεταγμένη και αποτελεσματική αντιμετώπιση σημαντικών κινδύνων για τη δημόσια υγεία που προέρχονται από τρόφιμα ή ζωοτροφές», καταλήγει ο κ.Φλετούρης.