Ο καλλιτεχνικός ανταγωνισμός συντελεί σε πρόωρο θάνατο

Ο επαγγελματικός ανταγωνισμός προκαλεί χρόνιο στρες με αποτέλεσμα να επηρεάζεται δυσμενώς το προσδόκιμο ζωής, ειδικά των διάσημων μουσικοσυνθετών του παρελθόντος, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Social Science and Medicine.

Ο αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νότιας Δανίας Κάρολ Γιαν Μποροβιέκι και ο Γεώργιος Κουβέτσος, ερευνητής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), ανέλυσαν στοιχεία για 144 επιφανείς συνθέτες που γεννήθηκαν τον 19ο αιώνα.

Ο βαθμός ανταγωνισμού που αντιμετώπιζε ο καθένας, εκτιμήθηκε ανάλογα με το πόσοι άλλοι μεγάλοι συνθέτες ζούσαν στην ίδια εποχή και στην ίδια περιοχή.

Όσο μεγαλύτερος «συνωστισμός» διασημοτήτων υπήρχε σε μια πόλη σε μια δεδομένη εποχή, τόσο μικρότερη ήταν η διάρκεια ζωής κάθε μουσικοσυνθέτη.

Σχεδόν το 40% των συνθετών ήταν συγκεντρωμένοι στη Βιέννη και στο Παρίσι, όπου η ζωή τους ήταν συντομότερη κατά έξι μήνες, περίπου.

Όπως υπολογίστηκε, μια αύξηση κατά μόνο 1% στον αριθμό των συνθετών, ήταν αρκετή για να μειωθεί η διάρκεια ζωής ενός συνθέτη κατά σχεδόν δύο μήνες (7,2 εβδομάδες). Η παρουσία ενός δεύτερου πολύ μεγάλου συνθέτη στην ίδια πόλη, είχε ως συνέπεια τον πρόωρο θάνατο, κατά τουλάχιστον δύο χρόνια.

Μάλιστα, η επίπτωση του ανταγωνισμού ήταν ικανή να οδηγήσει ορισμένους σε κατάθλιψη και νευρική κατάρρευση, όπως ο Μωρίς Ραβέλ, όταν ένιωσε επισκιασμένος από τον Κλοντ Ντεμπισί.

Όταν τα μεγάλα «μυαλά» έπρεπε να ανταγωνιστούν για το ποιός θα έχει κατά προτεραιότητα πρόσβασης στις περιορισμένες αίθουσες συναυλιών της ίδιας πόλης, η κατάσταση επιδεινωνόταν. Οι πρώην φίλοι Σοπέν και Λιστ κάποια στιγμή μετατράπηκαν σε εχθρούς, λόγω του ανταγωνισμού.

«Ο ανταγωνισμός έχει σημαντική και αρνητική επίπτωση στην μακροζωία. Η συγκέντρωση ταλέντων είναι πιθανό να επιδράσει αρνητικά στην υγεία και στην ψυχική ευεξία», σχολιάζει ο Δρ Μποροβιέκι.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr,ΑΠΕ-ΜΠΕ