Δωρεάν έλεγχος οστεοπόρωσης από τον Σύλλογο Σκελετικής Υγείας «Πεταλούδα»

Δωρεάν προληπτικοί έλεγχοι για την οστεοπόρωση θα διενεργούνται κατά την διάρκεια της τριήμερης εκδήλωσης για τη νόσο, που θα πραγματοποιηθεί στις 27, 28 και 29 Μαρτίου στο εμπορικό κέντρο AVENUE (Λ. Κηφισίας 41-47, 151 25 Παράδεισος Αμαρουσίου), με πρωτοβουλία του Συλλόγου Σκελετικής Υγείας «Πεταλούδα».

Κατά τη διάρκεια του τριημέρου, που τελεί υπό την αιγίδα του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, εξειδικευμένοι επιστήμονες θα συμβουλεύσουν το κοινό για την οστεοπόρωση, τη διατροφή και την άσκηση.

Οι δράσεις θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 27 και την Παρασκευή 28 Μαρτίου, 14:00-20:00 και το Σάββατο 29 Μαρτίου, 12:00-18:00.

Οι μετρήσεις οστικής πυκνότητας θα πραγματοποιούνται μόνο κατόπιν ραντεβού, με δύο ιδιόκτητα, υπερσύγχρονα μηχανήματα υπερήχων της ELPEN, τα οποία η εταιρεία χρησιμοποιεί για τις ανάγκες της κλινικής μελέτης OSTRIA.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, στο πλαίσιο της μελέτης OSTRIA έχουν ήδη πραγματοποιηθεί περισσότερες από 5.000 μετρήσεις, από το Νοέμβριο 2011 έως σήμερα, σε 120 διαφορετικά κέντρα.

Στο πρόγραμμα μετρήσεων οστικής πυκνότητας μπορούν να συμμετέχουν όλες οι γυναίκες και οι άνδρες από 45 ετών και άνω, οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, καθώς και ενήλικες σε χρόνια αγωγή με κορτιζόνη ή που έχουν οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης.

Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε στα τηλέφωνα του Συλλόγου: 210 8018123, 213 2086698 (09:00-17:00).

Τέλος, για τους μικρούς επισκέπτες, την Παρασκευή 28 Μαρτίου 17:00 – 21:00 και το Σάββατο 29 Μαρτίου 11:00 – 16:00 θα τους περιμένει «Η πεταλούδα της διατροφής» για να τους μάθει τα διατροφικά μυστικά μέσα από το παιχνίδι!

Οστεοπόρωση: Λανθασμένες αντιλήψεις έχουν οι έλληνες
Ο σύλλογος «Πεταλούδα» επιχειρεί μέσω της τριήμερης αυτής εκδήλωσης να καλύψει το έλλειμμα γνώσης για την οστεοπόρωση. Συγκεκριμένα, 12μηνη μελέτη που έγινε το 2013 και στην οποία συμμετείχαν 2,627 άτομα, έδειξε ότι, η πλειοψηφία των ελλήνων πιστεύει ότι η οστεοπόρωση ειναι αποκλειστικά γυναικεία πάθηση και ότι ίσως οι γυναίκες να ενδιαφέρονται περισσότερο για την υγεία τους, συγκριτικά με τους άνδρες.

Οι περιοχές από τις οποίες συλλέχθηκε το δείγμα κάλυψε τόσο μεγάλα αστικά κέντρα όσο και την υπόλοιπη περιφέρεια: Λάρισα, Άνω Λιόσια, Άρτα, Εύοσμος, Ζεφύρι, Ηλιούπολη, Ιωάννινα, Καλλιθέα, Μαραθώνας, Πάτρα, Πρέβεζα, Χανιά.

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη,91% γυναίκες και 9% άνδρες, κατά μέσο όρο 59 ετών, υποβλήθηκαν σε μέτρηση οστικής πυκνότητας. Στην ερώτηση εάν «έχετε διαγνωστεί με οστεοπόρωση», το 20% είχε διαγνωστεί στο παρελθόν με οστεοπόρωση, το 7% είχε διαγνωστεί με οστεοπενία, το 39% δεν είχε διαγνωστεί με τη νόσο, ενώ το 34% δεν είχε εξετάστεί ποτέ.

Στην ερώτηση εάν «λαμβάνουν θεραπεία» μόνο οι 2 στους 10 ασθενείς με διαγνωσμένη οστεοπόρωση λάμβαναν θεραπεία για τη νόσο. Στην ερώτηση «Αν είσαστε ευχαριστημένη/-ος από το φάρμακο που λαμβάνετε για την θεραπεία της οστεοπόρωσης (αναφερόμαστε στην αποτελεσματικότητα και στις ανεπιθύμητες ενέργειες)» από τα άτομα που λάμβαναν κάποια θεραπεία για την οστεοπόρωση μόνο περίπου οι μισοί (47%) ήταν ευχαριστημένοι από το φάρμακό τους.

Στην ερώτηση εάν «έχετε πόνο στην πλάτη λόγω οστεοπόρωσης ή κατάγματος;», ένας στους τέσσερις δήλωσε πως εμφανίζει πόνο στην πλάτη του λόγω κατάγματος ή οστεοπόρωσης, ενώ στην ερώτηση εάν «γνωρίζετε ότι υπάρχει φάρμακο για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης, το οποίο βοηθάει τον οργανισμό σας να παράγει νέο οστό και μειώνει τον πόνο στην πλάτη;» οι 7 στους 10 συμμετέχοντες δεν γνώριζαν την ύπαρξη της οστεο-αναβολικής θεραπείας που ταυτόχρονα μειώνει και τον πόνο στην πλάτη.

Τέλος, στην ερώτηση «Ποιος παράγοντας θεωρείτε ότι είναι ο πιο σημαντικός στην θεραπεία της οστεοπόρωσης (άσκηση, διατροφή, φάρμακο);», από τα άτομα που εξετάστηκαν το 56% πιστεύει ότι το ποιο σημαντικό στην θεραπεία της οστεοπόρωσης είναι η άσκηση, το 28% η σωστή διατροφή, ενώ μόνο ένα 16% το σωστό φάρμακο.

Η θεραπεία ανακόπτει την εξέλιξη της οστεοπόρωσης
Ο Κωνσταντίνος Μαυρουδής, ενδοκρινολόγος, τέως συντονιστής διευθυντής Ενδοκρινολογίας,
Διαβήτη & Μεταβολισμού στο Γ.Ν.Α. «Ασκληπιείο Βούλας» επισημαίνει ότι, η οστεοπόρωση αποτελεί μια σύγχρονη «σιωπηλή επιδημία», διότι πριν συμβεί κάταγμα ο ασθενής δεν έχει κανένα σύμπτωμα. Όταν συμβεί κάταγμα εμφανίζεται ο πόνος και η παραμόρφωση.

Η οστεοπόρωση ως γνωστόν χαρακτηρίζεται από την απώλεια της οστικής αντοχής που οδηγεί σε κατάγματα ευθραυστότητας, χωρίς δηλαδή να προηγηθεί σοβαρός τραυματισμός. Στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι, κάθε 30 δευτερόλεπτα, συμβαίνει σε κάτοικο χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ένα κάταγμα που οφείλεται σε οστεοπόρωση. Το 41% των γυναικών άνω των 50 ετών πάσχει από οστεοπενία, ενώ το 15% των γυναικών 50-59 ετών πάσχει από οστεοπόρωση. Στην ηλικία των 50 ετών, 1 στις 3 γυναίκες και 1 στους 5 άνδρες θα υποστεί ένα οστεοπορωτικό κάταγμα στο υπόλοιπο της ζωής τους.

Για τις γυναίκες αυτός ο κίνδυνος είναι υψηλότερος από ότι ο κίνδυνος των καρκίνων του μαστού, ωοθηκών και μήτρας μαζί, ενώ για τους άνδρες είναι αντίστοιχα πολύ υψηλότερος από τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτου. Περίπου το 50% αυτών που έπαθαν ένα οστεοπορωτικό κάταγμα θα πάθουν άλλο ένα, με εκθετική αύξηση του κινδύνου για καθένα κάταγμα.

Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι, λιγότερο από το 1/3 των ασθενών, με οστεοπορωτικό κάταγμα, το γνωρίζουν, εκτιμώνται και θεραπεύονται κατάλληλα, ενώ πάρα πολλοί ασθενείς που υπέστησαν κάταγμα και νοσηλεύτηκαν-χειρουργήθηκαν σε νοσοκομείο δεν γνωρίζουν ότι αυτό οφείλεται στην οστεοπόρωση και δεν υποβάλλονται στον απαραίτητο κλινικοεργαστηριακό έλεγχο και κατάλληλη θεραπεία για τη μείωση του κινδύνου μελλοντικών καταγμάτων.

Και μπορεί η οστεοπόρωση να είναι πάθηση της τρίτης ηλικίας, τα μέτρα όμως για τη πρόληψή της πρέπει να αρχίζουν από τη παιδική ηλικία. Όλοι πρέπει να παίρνουν ασβέστιο, βιταμίνη D, να μη καπνίζουν, να ασκούνται, ώστε να πετύχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη Κορυφαία Οστική Πυκνότητα, να κάνουν δηλαδή κατά το δυνατόν γερά οστά γύρω στην ηλικία των 30 ετών, που ολοκληρώνεται το κτίσιμο του σκελετού μας, ώστε αυτός να έχει πολλές εφεδρείες για τα μετέπειτα χρόνια που τα οστά φθείρονται σταδιακά ή ταχέως σε ορισμένες παθολογικές καταστάσεις ή με τη λήψη φαρμάκων, όπως κορτιζόνη. Πρέπει να σημειωθεί ότι στα προφυλακτικά μέτρα για τα οστεοπορωτικά κατάγματα υπάγεται και η πρόληψη των πτώσεων, π.χ. όχι καλώδια στο σπίτι, όχι γυαλιστερά πατώματα (παρκέ), επαρκής φωτισμός κ.λπ.

Αναφερόμενος στην θεραπευτική παρέμβαση της οστεοπόρωσης, ο κ.Μαυρουδής εξηγεί ότι, στόχος είναι να προφυλαχθούν οι ασθενείς από οστεοπορωτικό κάταγμα, εάν δεν έχουν ήδη πάθει, ή εάν ήδη έχουν πάθει, να ανακοπεί η εξέλιξη της νόσου, προφυλάσσοντάς τους από νέα κατάγματα.

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούντα σήμερα στη θεραπεία της οστεοπόρωσης διαιρούνται σε Αντιοστεοαπορροφητικά και Οστεοαναβολικά. Θα πρέπει να τονισθεί ότι όποια θεραπεία και αν χορηγηθεί θα πρέπει να χορηγούνται και συμπληρώματα ασβεστίου και βιταμίνης D, που δεν θεωρούνται ειδικά φάρμακα για την οστεοπόρωση.

Στα αντιοστεοαπορροφητικά ανήκουν τα διφωσφονικά, που δίνονται σήμερα από του στόματος, μια φορά την εβδομάδα ή το μήνα, ή ενδοφλεβίως μία φορά το 3μηνο ή το χρόνο, το Denosumab, που δίνεται υποδορίως ανά 6μηνο, και τα SERMS όπως, η βαζεδοξιφαίνη και η ραλοξιφαίνη, που εκτός από την οστεοπόρωση έχει και ευεργετική επίδραση στη πρόληψη του καρκίνου του μαστού, δηλαδή με ένα φάρμακο μειώνουμε το κίνδυνο κατάγματος και ορισμένων μορφών καρκίνου.

Στα οστεοαναβολικά ανήκει η τεριπαρατίδη που χρησιμοποιείται από το 2002 στην Αμερική και από τις αρχές του 2003 στην Ευρώπη, και είναι το μοναδικό αναβολικό φάρμακο, που χορηγείται σήμερα σε όλο τον κόσμο και μειώνει το κίνδυνο καταγμάτων ευθραυστότητας.

Τα αντιοστεοαπορροφητικά φάρμακα εμποδίζουν την απομάκρυνση/απορρόφηση του οστού, αναστέλλουν δηλαδή βασικά την εξασθένηση του οστού, την μείωση της αντοχής του ενισχύοντας τα δομικά συστατικά του, τις ήδη υπάρχουσες δοκίδες, την ήδη υπάρχουσα ύφανση του οστού. Αντιθέτως, τα οστεοαναβολικά φάρμακα, δηλαδή η τεριπαρατίδη, που είναι το πλέον δοκιμασμένο και μοναδικό στη κατηγορία του, με πάνω από 10 χρόνια κλινικής εμπειρίας, έχει καλύτερο μηχανισμό δράσης από τα αντιοστεοαπορροφητικά.

Η τεριπαρατίδη δημιουργεί νέο και ισχυρό οστούν de novo, δηλαδή διεγείρει τη παραγωγή καινούργιου και ανθεκτικού οστού, κάνει καινούργιες δοκίδες και μπορεί να επανασυνδέει τις σπασμένες, δημιουργεί δηλαδή “πυκνοϋφασμένα” οστά που δεν σπάνε εύκολα.

Τα αποτελέσματα του ξεχωριστού τρόπου δράσης φαίνονται σε πρόσφατες μελέτες που συνέκριναν την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της τεριπαρατίδης με γνωστά αντιοστεοαπορροφητικά φάρμακα σε καταστάσεις που ο σκελετός υποφέρει.

Είναι γνωστό ότι η κορτιζόνη αποτελεί ένα ισχυρό παράγοντα κινδύνου για οστεοπόρωση και για κατάγματα, προσβάλει τα οστά με πολλούς μηχανισμούς, είναι θα έλεγε κανείς ένα ισχυρός τοξικός παράγοντας που ελαττώνει την οστική αντοχή, γι’ αυτό όλες οι επιστημονικές εταιρείες συνιστούν σε όλους τους ασθενείς που λαμβάνουν ή θα πάρουν φαρμακολογικές δόσεις κορτιζόνης, για μεγάλο διάστημα, να αρχίσουν αμέσως, προληπτικά και θεραπεία για την Οστεοπόρωση.

Σε δύο, head to head, μελέτες συγκρίθηκε η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της τεριπαρατίδης με δύο διφωσφονικά. Στη μία, με την αλενδρονάτη και στην άλλη, με τη ρισεδρονάτη. Τα αποτελέσματα ήταν υπέρ της τεριπαρατίδης, και στις δύο μελέτες δείχθηκε ότι αυξήθηκε στατιστικά σημαντικά περισσότερο η οστική πυκνότητα και μειώθηκαν σημαντικά τα κατάγματα ευθραυστότητος στις/στους ασθενείς που έπαιρναν τεριπαρατίδη σε σύγκριση με τη ρισεδρονάτη και την αλενδρονάτη.

Υπάρχει δε μελέτη που δείχνει ότι το κόστος της θεραπείας σε σχέση με την αποτελεσματικότητα είναι υπέρ της θεραπείας με Τεριπαρατίδη τόσο στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση, όσο και με οστεοπόρωση από κορτικοστεροειδή, σε σύγκριση με τα διφωσφονικά.

Ένα συχνό και βασανιστικό πρόβλημα στους ασθενείς με οστεοπόρωση είναι ο πόνος στη πλάτη, ο οποίος μειώνεται από τις πρώτες μέρες θεραπείας, με τεριπαρατίδη, και συγχρόνως οι ασθενείς αισθάνονται πολύ καλύτερα γενικώς. Είναι δε σημαντικό ότι ο πόνος στη πλάτη εξακολουθεί να είναι μειωμένος, όπως και ο κίνδυνος νέων καταγμάτων, για μήνες μετά την ολοκλήρωση της 24μηνης θεραπείας με τεριπαρατίδη.

Ένα άλλο ευεργετικό αποτέλεσμα, απότοκο της οστεοαναβολικής δράσης της τεριπαρατίδης είναι η επούλωση των καταγμάτων (fracture healing). Υπάρχει πληθώρα μελετών που δείχνουν ότι με τεριπαρατίδη επιτυγχάνεται ταχύτερη επούλωση των καταγμάτων, επούλωση παλαιών καταγμάτων που για διαφόρους λόγους δεν προχωρούσε η πώρωση (δεν κολλούσαν) και πώρωση των “άτυπων καταγμάτων” και θεραπεία της οστεονέκρωσης της γνάθου, δύο σπάνιες αλλά ταυτόχρονα σοβαρές καταστάσεις που μπορούν να εμφανιστούν μετά από μακροχρόνια θεραπεία με διφωσφονικά ή με το Denosumab.

Αν και η οστεοπόρωση είναι νόσος της 3ης ηλικίας, αυτή προσβάλει και τις νέες, προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, δηλαδή γυναίκες από 20 – 50 ετών με κανονική έμμηνο ρύση, οι οποίες μπορεί να πάθουν και οστεοπορωτικά κατάγματα. Σε πρόσφατη μελέτη, σε νέες, 20 – 48 ετών, γυναίκες με κανονική έμμηνο ρύση και με ένα τουλάχιστον οστεοπορωτικό κάταγμα στην Αμερική, στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κολούμπια και στο Πανεπιστήμιο Κρέιτον της Νεμπράσκα, προτιμήθηκε να χορηγηθεί η τεριπαρατίδη, για λόγους αποτελεσματικότητας και ασφάλειας, διότι οι προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες μπορεί μετά τη θεραπεία να κυοφορήσουν και να θηλάσουν. Τα πρόδρομα αποτελέσματα είναι θεαματικά όσον αφορά την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της Τεριπαρατίδης, διότι αυξάνεται θεαματικά η οστική πυκνότητα στις ανταποκρινόμενες στη θεραπεία νέες προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

health.in.gr