Οδοντιατρικό Δυναμικό

Είναι προφανές ότι το δυναμικό αυτό, οδοντίατροι και παραοδοντιατρικό προσωπικό, από πλευράς αριθμού και εκπαίδευσης επηρεάζει άμεσα το αποτέλεσμα το κόστος και την ποιότητα των υπηρεσιών Στοματικής Υγείας.

Η χώρα μας καταλαμβάνει την τρίτη θέση στο δείκτη «οδοντίατροι ανά 1000 κατοίκους» τόσο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ όσο και μεταξύ των 25 χωρών της Ε.Ε., όπως φαίνεται στον πίνακα και στο διάγραμμα που ακολουθούν.

Με τα στοιχεία του πίνακα και των διαγραμμάτων που προηγήθηκαν αποτυπώνεται καθαρά ένα ακόμη Ελληνικό παράδοξο. Η χώρα με τους περισσότερους οδοντίατρους σε σχέση με τον πληθυσμό, «καταφέρνει» να έχει τις λιγότερες κατά κεφαλή οδοντιατρικές επισκέψεις ετησίως.

Από τη μελέτη φάνηκε ότι παρά το μεγάλο αριθμό οδοντιάτρων το κοινωνικό σύνολο δεν επηρεάζεται επαρκώς θετικά και δεν επισκέπτεται τον οδοντίατρο όσο θα έπρεπε για έλεγχο και πρόληψη, αλλά λόγω πόνου ή αποκατάστασης.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο για παράδειγμα το ποσοστά αυτών που επισκέπτονται τον οδοντίατρο για έλεγχο και πρόληψη είναι 70% (το 30% επισκέπτεται τον οδοντίατρο λόγω προβλήματος πόνου) ενώ στη χώρα μας με βάση τα στοιχεία της έρευνας, ισχύει το αντίστροφο.

Η έλλειψη ενημέρωσης και η αδυναμία των ατόμων να καλύψουν τις ανάγκες τους αποτελούν βασικές αιτίες εμφάνισης αυτού του φαινομένου. Ειδικότερα για το πρώτο, η Πολιτεία και κυρίως οι φορείς της Στοματικής Υγείας οφείλουν να ενημερώσουν και να πείσουν τον πληθυσμό για τη σημασία της Στοματικής Υγείας και τη σύνδεση της με την γενική υγεία και την ποιότητα ζωής των ατόμων. Για το δεύτερο η πολιτεία οφείλει να επανεξετάσει και να αναπροσαρμόσει την υφιστάμενη τιμολογιακή πολιτική για την κάλυψη των οδοντιατρικών αναγκών και το εύρος των χρηματοδοτούμενων παρεχόμενων υπηρεσιών.

Τέλος για την βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών Στοματικής Υγείας προτείνεται η λήψη των παρακάτω μέτρων που θα αναβαθμίσουν το οδοντιατρικό επάγγελμα:

1. Ενίσχυση και στήριξη του έργου των οδοντιατρικώνσχολών για τη συνεχή βελτίωση του επιπέδου σπουδών.
2. Ενίσχυση των μεταπτυχιακών σπουδών και της εξειδίκευσης των οδοντιάτρων.
3. Σχεδίαση και οργάνωση προγραμμάτων συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης του οδοντιατρικού δυναμικού.
4. Την προσαρμογή στις ευρωπαϊκές πολιτικές πιστοποίησης εκπαιδευτικών και επαγγελματικών τίτλων και την εφαρμογή μηχανισμών έκδοσης αδειών άσκησης επαγγέλματος και στους οδοντιάτρους από το Υπουργείο Υγείας και τους οδοντιατρικούς συλλόγους.
5. Η αντιμετώπιση του προβλήματος του υπερπληθωρισμού και της χωροταξικής κατανομής του οδοντιατρικού δυναμικού.
6. Η στήριξη και η προώθηση του επαγγέλματος του βοηθού οδοντιατρείου το οποίο αν και υπάρχει είναι σε μαρασμό και απαξίωση.