Η κανακινουμάμπη αλλάζει τον τρόπο θεραπείας των καρδιακών παθήσεων

Η κανακινουμάμπη ενδεχομένως να αλλάξει τον τρόπο θεραπεία της καρδιακής νόσου, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας, στη Βαρκελώνη.

Η κανακινουμάμπη είναι ένα πλήρως ανθρώπινο μονοκλωνικό αντίσωμα της ανθρώπινης ιντερλευκίνης-1β (IL-Ιβ) του ισοτύπου IgGl/κ. Δεσμεύεται με μεγάλη συγγένεια ειδικά στην ανθρώπινη IL-Ιβ και εξουδετερώνει τη βιολογική δραστικότητα της ανθρώπινης IL-Ιβ, αποκλείοντας την αλληλεπίδραση της με τους υποδοχείς IL-1 και αποτρέποντας έτσι την οφειλόμενη στην IL-Ιβ γονιδιακή ενεργοποίηση και την παραγωγή φλεγμονωδών μεσολαβητών.

Σε μορφή ενέσιμου διαλύματος, χορηγείται στη θεραπεία συνδρόμων περιοδικού πυρετού σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά ηλικίας 2 ετών και άνω, σε σχετιζόμενα με την κρυοπυρίνη περιοδικά σύνδρομα, το περιοδικό σύνδρομο σχετιζόμενο με τον υποδοχέα του παράγοντα νέκρωσης των όγκων, το σύνδρομο υπερανοσοσφαιριναιμίας D (HIDS)/ανεπάρκεια της μεβαλονικής κινάσης (MKD), τον Οικογενή Μεσογειακό Πυρετό (FMF), ενώ ενδείκνυται επίσης για τη θεραπεία της νόσου του Still, τη συστηματική νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα (ΣΝΙΑ) σε ασθενείς ηλικίας 2 ετών και άνω με ανεπαρκή ανταπόκριση σε προηγούμενη θεραπεία με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) και συστηματικά κορτικοστεροειδή και την ουρική αρθρίτιδα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε επιστημονική ομάδα του Νοσοκομείου Brigham and Women’s της Βοστόνης, με επικεφαλής τον Δρ Πολ Ριντκερ του Κέντρου Πρόληψης Καρδιαγγειακών Νόσων, μελετήθηκαν πάνω από 10.000 ασθενείς, με ιστορικό εμφράγματος και εμμένουσα υψηλή C-αντιδρώσα πρωτεΐνη στο αίμα (δείκτης φλεγμονής του οργανισμού).
Κάθε ασθενής είχε λάβει τη συνήθη φροντίδα, περιλαμβανομένων και στατίνων, που θεωρούνται θεραπεία ορόσημο για τα καρδιακά νοσήματα.

Με τυχαία επιλογή στη συνέχεια χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες και κάθε τρεις μήνες υποβάλλονταν σε εγχύσεις κανακινουμάμπης (50, 150 ή 300 mg) ή εικονικού σκευάσματος και ετέθησαν υπό ιατρική παρακολούθηση για τέσσερα χρόνια.

Τα άτομα που είχαν πάρει 150 ή 300 mg κανακινουμάμπης είχαν 15% και 14% αντίστοιχα, χαμηλότερο κίνδυνο μη μοιραίου εμφράγματος, μη μοιραίου εγκεφαλικού επεισοδίου ή καρδιαγγειακού θανάτου, συγκριτικά με όσους πήραν εικονική θεραπεία.

Οι συγκεκριμένες θεραπευτικές ομάδες είχαν επίσης 17% λιγότερες πιθανότητες νοσηλείας για στηθάγχη με ένδειξη για αγγειοπλαστική ή τοποθέτηση stent.

Επίσης, δεν προέκυψαν σοβαρές ενδείξεις σε ότι αφορά την ασφάλεια της δραστικής ουσίας.

«Τα παραπάνω στοιχεία αποδεικνύουν ότι πάνω από τα μισά εμφράγματα αφορούν ανθρώπους χωρίς υπερχοληστερολαιμία. Για πρώτη φορά καταφέραμε με βεβαιότητα να αποδείξουμε ότι η μείωση της φλεγμονής ανεξαρτήτως χοληστερόλης μειώνει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Συνεπώς, μπορούμε να μιλάμε για έναν εντελώς νέο τρόπο θεραπείας των ασθενών, δια της στόχευσης της φλεγμονής, που θα βελτιώσει σημαντικά το αποτέλεσμα σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες υψηλού κινδύνου», εξήγησε ο Δρ Ριντκερ.

Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr