Καλύτερη θεραπεία του επιθετικού καρκίνου του προστάτη με enzalutamide

H enzalutamide βελτιώνει σημαντικά το θεραπευτικό τοπίο του προχωρημένου καρκίνου του προστάτη, καθώς και την επιβίωση των ασθενών, σύμφωνα με νεότερα δεδομένα από δύο μελέτες, που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του ετήσιου συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας (EAU) στη Μαδρίτη της Ισπανίας.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για στοιχεία νέα στοιχεία από τη Φάσης ΙΙ μελέτη TERRAIN της enzalutamide σε σύγκριση με την bicalutamide στον μεταστατικό, ανθεκτικό στον ευνουχισμό καρκίνο του προστάτη (CRPC), καθώς και μία επικαιροποιημένη ανάλυση της συνολικής επιβίωσης από την ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, Φάσης ΙΙΙ μελέτη PREVAIL της enzalutamide σε μεταστατικό CRPC που δεν έχει αντιμετωπιστεί προηγουμένως με χημειοθεραπεία.

Στη Φάσης ΙΙ μελέτη TERRAIN συμμετείχαν 375 ασθενείς από τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Η μελέτη συμπεριέλαβε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του προστάτη, των οποίων η νόσος είχε παρουσιάσει εξέλιξη παρά τη θεραπεία με ανάλογο της LHRH (εκλυτική ορμόνη της ωχρινοτρόπου ορμόνης) ή μετά από χειρουργικό ευνουχισμό.

Το κύριο καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η επιβίωση χωρίς εξέλιξη (PFS), η οποία ορίστηκε ως ο χρόνος από την τυχαιοποίηση έως την κεντρικά επιβεβαιωμένη ακτινολογική εξέλιξη της νόσου, την εμφάνιση σχετιζόμενου με το σκελετό συμβάματος, την έναρξη νέας αντινεοπλασματικής θεραπείας ή το θάνατο, αναλόγως με το ποιο θα συνέβαινε πρώτα.

Η μελέτη σχεδιάστηκε για την αξιολόγηση της άπαξ ημερησίως, από στόματος λαμβανόμενης enzalutamide στη δόση των 160 mg έναντι της άπαξ ημερησίως λαμβανόμενης bicalutamide στη δόση των 50 mg, η οποία είναι η εγκεκριμένη δόση για λήψη σε συνδυασμό με ένα ανάλογο της LHRH.

«Τα αποτελέσματα της μελέτης TERRAIN, εάν επιβεβαιωθούν, δύνανται να επηρεάσουν το θεραπευτικό τοπίο στον μεταστατικό, ανθεκτικό στον ευνουχισμό καρκίνο του προστάτη», επεσήμανε ο Άξελ Χέιντενριχ, καθηγητής και διευθυντής του Τμήματος Ουρολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Άαχεν στη Γερμανία. «Η μελέτη κατέδειξε όφελος με τη χρήση της enzalutamide σε σύγκριση με την καθιερωμένη πρακτική της προσθήκης bicalutamide στη θεραπεία με εκλυτική ορμόνη της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LHRH).»

Η μελέτη πέτυχε τον πρωταρχικό στόχο της που ήταν η στατιστικά σημαντική αύξηση της PFS με την enzalutamide σε σύγκριση με την bicalutamide. Η διάμεση PFS στο σκέλος της enzalutamide ήταν 9,9 μήνες μεγαλύτερη από ό,τι στο σκέλος της bicalutamide (15,7 έναντι 5,8 μηνών, αντίστοιχα) με Λόγο Κινδύνου (HR) 0,44 (95% διάστημα εμπιστοσύνης, 0,34-0,57, p<0,0001).

Ο διάμεσος χρόνος έως την εξέλιξη του PSA ήταν 13,6 μήνες μεγαλύτερος με την enzalutamide (19,4 μήνες) από ό,τι με τη θεραπεία με bicalutamide (5,8 μήνες) με HR 0,28 (p<0,0001).

Το 82% των ασθενών που έλαβαν enzalutamide πέτυχαν μείωση του PSA ≥ 50% από την έναρξη της μελέτης έως την εβδομάδα 13 έναντι του 21% των ασθενών που έλαβαν bicalutamide.

Ο διάμεσος χρόνος υπό θεραπεία με enzalutamide ήταν 11,7 μήνες έναντι 5,8 μηνών για τη θεραπεία με bicalutamide.

Το προφίλ ασφάλειας των ασθενών που έλαβαν enzalutamide στη δοκιμή TERRAIN είναι συμβατό με το γνωστό προφίλ ασφάλειας της enzalutamide.

Σοβαρά ανεπιθύμητα συμβάντα (AE) αναφέρθηκαν στο 31,1% των ασθενών που έλαβαν enzalutamide έναντι του 23,3% των ασθενών που έλαβαν bicalutamide, ενώ καρδιακά ΑΕ Βαθμού 3 ή υψηλότερου παρατηρήθηκαν στο 5,5% των ασθενών που έλαβαν enzalutamide έναντι του 2,1% των ασθενών που έλαβαν bicalutamide. Δύο περιστατικά επιληπτικής κρίσης αναφέρθηκαν με την enzalutamide και 1 με την bicalutamide. Τα συχνά (≥10%) AE που αναφέρθηκαν με τη μεγαλύτερη συχνότητα με την enzalutamide έναντι της bicalutamide ήταν κόπωση (27,9% έναντι 20,1%), οσφυαλγία (19,1% έναντι 18,0%), έξαψη (14,8% έναντι 11,1%), υπέρταση (14,2% έναντι 7,4%), διάρροια (11,5% έναντι 9,0%), μειωμένο σωματικό βάρος (10,9% έναντι 7,9%) και άλγος στα άκρα (10,9% έναντι 5,3%).

Στη Φάσης ΙΙΙ μελέτη PREVAIL, μία τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, πολυεθνική μελέτη, συμμετείχαν 1.717 ασθενείς σε κέντρα των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά, της Ευρώπης, της Αυστραλίας, της Ρωσίας, του Ισραήλ και της Ασίας, περιλαμβανομένης της Ιαπωνίας.

Η μελέτη συμπεριέλαβε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του προστάτη που δεν είχε αντιμετωπιστεί προηγουμένως με χημειοθεραπεία, των οποίων η νόσος παρουσίασε εξέλιξη υπό θεραπεία στέρησης ανδρογόνων (δηλ. θεραπεία με LHRH ή μετά από αμφοτερόπλευρη ορχεκτομή).

Τα συμπρωτεύοντα καταληκτικά σημεία της μελέτης ήταν η συνολική επιβίωση και η επιβίωση χωρίς ακτινολογική εξέλιξη. Η μελέτη σχεδιάστηκε για την αξιολόγηση της enzalutamide στη δόση των 160 mg χορηγούμενης από στόματος άπαξ ημερησίως έναντι εικονικού φαρμάκου.

Διενεργήθηκε μία νέα ανάλυση της συνολικής επιβίωσης στους 784 θανάτους, η οποία κατέδειξε στατιστικά σημαντικό όφελος ως προς τη συνολική επιβίωση με 23% μείωση του κινδύνου θανάτου (OS: HR 0,77, 95% CI 0,67–0,88, P=0,0002) και μία 4μηνη βελτίωση στη διάμεση συνολική επιβίωση με την enzalutamide (35,3 μήνες [95% CI 32,2–δεν έχει επιτευχθεί ακόμη]) έναντι του εικονικού φαρμάκου (31,3 μήνες [95% CI 28,8–34,2]). Από τον Ιούνιο του 2014, την ημερομηνία περικοπής των δεδομένων με διάμεση διάρκεια παρακολούθησης 31 μήνες. Το 52% των ασθενών υπό enzalutamide και το 81% των ασθενών υπό εικονικό φάρμακο έλαβαν ≥1 επακόλουθη θεραπεία κατά του καρκίνου του προστάτη για την παράταση της ζωής.

«Οι πιο ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις σε σχέση με αυτά τα στοιχεία είναι ότι η enzalutamide πέτυχε σημαντική συνολική επιβίωση παρά το ότι πολλοί ασθενείς ελάμβαναν επακόλουθη θεραπεία, καθώς και ότι η διάγνωση του πότε η νόσος ενός ασθενούς γίνεται μεταστατική, γεγονός που καθορίζει το χρόνο έναρξης θεραπείας, είναι σημαντική», επεσήμανε Μπερντραντ Τομπαλ, καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Ουρολογίας των Πανεπιστημιακών Κλινικών Saint-Luc του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν στις Βρυξέλλες.

«Η καθιερωμένη προσέγγιση, η οποία υιοθετήθηκε στο σκέλος του εικονικού φαρμάκου της μελέτης PREVAIL, είναι να περιμένουμε, συνήθως έως την εμφάνιση συμπτωμάτων ή ταχείας ακτινολογικής εξέλιξης, προτού ξεκινήσουμε χημειοθεραπεία. Ωστόσο, αυτή η μελέτη έδειξε ότι η έναρξη enzalutamide στους ασθενείς όταν ο ανθεκτικός στον ευνουχισμό καρκίνος του προστάτη γίνεται μεταστατικός έχει τη δυνατότητα να παρατείνει την επιβίωση», κατέληξε.

health.in.gr