Η αλεμτουζουμάμπη προλαμβάνει την υποτροπή της πολλαπλής σκλήρυνσης

Θετικά είναι τα ενδιάμεσα αποτελέσματα από το δεύτερο έτος της μελέτης επέκτασης της αλεμτουζουμάμπης για την πολλαπλή σκλήρυνση. Σε αυτή την ανάλυση, τα ποσοστά υποτροπών και η επιβεβαιωμένη εξέλιξη της αναπηρίας παρέμειναν χαμηλά για τους ασθενείς που είχαν προηγουμένως λάβει αλεμτουζουμάμπη στις μελέτες Φάσης III CARE-MS I και CARE-MS II.

Η αλεμτουζουμάμπη είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που στοχεύει επιλεκτικά το CD52, μία πρωτεϊνη που βρίσκεται σε αφθονία στην επιφάνεια των T και B κυττάρων. Η θεραπεία με αλεμτουζουμάμπη έχει ως αποτέλεσμα την εξάλειψη των T και B κυττάρων της κυκλοφορίας, τα οποία θεωρούνται υπεύθυνα για τη ζημιογόνα φλεγμονώδη διαδικασία στην ΠΣ. Η δράση της αλεμτουζουμάμπης σε άλλα κύτταρα του ανοσολογικού συστήματος θεωρείται αμελητέα. Η άμεση αντιφλεγμονώδης δράση της αλεμτουζουμάμπης ακολουθείται από ένα διακριτό πρότυπο επαναποικισμού των T και B κυττάρων που συνεχίζεται σε βάθος χρόνου και αποκαθιστά νέα ισορροπία στο ανοσοποιητικό σύστημα με τέτοιο τρόπο που δυνητικά περιορίζει τη δράση της ΠΣ.

Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Θεραπείας και Έρευνας για την Πολλαπλή Σκλήρυνση (ECTRIMS) στη Βοστόνη, σε αυτές τις πιλοτικές μελέτες η αλεμτουζουμάμπη χορηγήθηκε σε δύο ετήσιες συνεδρίες, στην έναρξη της μελέτης και 12 μήνες μετά. Περίπου 70 % των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με αλεμτουζουμάμπη στις πιλοτικές κλινικές μελέτες δεν έλαβε περαιτέρω αγωγή με αλεμτουζουμάμπη κατά το δεύτερο έτος της μελέτης επέκτασης.

Πιο αναλυτικά, οι κλινικές μελέτες Φάσης III της αλεμτουζουμάμπης ήταν τυχαιοποιημένες, πιλοτικές διετούς διάρκειας που συνέκριναν τη θεραπεία με αλεμτουζουμάμπη έναντι της θεραπείας με υψηλής δοσολογίας υποδόρια ιντερφερόνη βήτα-1α σε ασθενείς με υποτροπιάζουσα διαλείπουσα πολλαπλή σκλήρυνση με ενεργή νόσο που, είτε δεν είχαν λάβει θεραπεία προηγουμένως (CARE-MS I), είτε είχαν υποτροπιάσει κατά τη διάρκεια προηγούμενης θεραπείας (CARE-MS II).

Πάνω από το 90% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με αλεμτουζουμάμπη στις μελέτες Φάσης III εντάχθηκαν στη μελέτη επέκτασης. Αυτοί οι ασθενείς ήταν υποψήφιοι να λάβουν επιπλέον αγωγή με αλεμτουζουμάμπη στη μελέτη επέκτασης εφόσον εμφάνιζαν τουλάχιστον μία υποτροπή ή τουλάχιστον δύο νέες ή αυξημένες βλάβες στον εγκέφαλο ή τον νωτιαίο μυελό.

Τα ακόλουθα ενδιάμεσα αποτελέσματα αφορούν στο δεύτερο έτος της μελέτης επέκτασης για ασθενείς που είχαν προηγουμένως λάβει αλεμτουζουμάμπη στις διετείς πιλοτικές κλινικές μελέτες:

• Στο τέταρτο έτος, το ετησιοποιημένο ποσοστό υποτροπών για τους ασθενείς που είχαν λάβει αλεμτουζουμάμπη στις μελέτες CARE-MS I και CARE-MS II ήταν 0,14 και 0,23, αντίστοιχα. Αυτά τα ποσοστά ήταν συγκρίσιμα με το ετησιοποιημένο ποσοστό υποτροπών για εκείνους τους ασθενείς που είχαν λάβει αλεμτουζουμάμπη στις πιλοτικές μελέτες.
• Κατά το τέταρτο έτος, το 74% των ασθενών στη μελέτη CARE-MS I και το 66% στη μελέτη CARE-MS II είχαν βελτιωμένη ή σταθερή αναπηρία, όπως αξιολογήθηκε με βάση την κλίμακα EDSS (Expanded Disability Status Scale).
• Κατά το τέταρτο έτος, 83% και 76% των ασθενών που είχαν λάβει αλεμτουζουμάμπη στις πιλοτικές μελέτες, αντίστοιχα, δεν εμφάνισαν εξέλιξη της αναπηρίας επιβεβαιωμένη στους έξι μήνες – που σημαίνει ότι δεν εμφάνισαν επιδείνωση της αναπηρίας που διατηρήθηκε για έξι συνεχόμενους μήνες στη διάρκεια των τεσσάρων ετών παρακολούθησης.
• Περίπου το 70% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με αλεμτουζουμάμπη στις πιλοτικές μελέτες δεν έλαβαν τρίτη συνεδρία αγωγής κατά το τρίτο και τέταρτο έτος.

«Αυτά τα αποτελέσματα της μελέτης επέκτασης παρέχουν πρόσθετες αποδείξεις για την παρατεταμένη αποτελεσματικότητα της αλεμτουζουμάμπης σε ό,τι αφορά τόσο στις υποτροπές όσο και την αναπηρία. Στην πλειοψηφία των ασθενών η δραστηριότητα της νόσου παρέμεινε μειωμένη, παρόλο που τη τελευταία φορά που έλαβαν θεραπεία με αλεμτουζουμάμπη ήταν τρία χρόνια νωρίτερα», ο Δρ. Alasdair Coles, Senior Lecturer, Τμήμα Κλινικών Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.

Παρουσιάστηκαν επίσης τα αποτελέσματα ασφάλειας από το δεύτερο έτος της μελέτης επέκτασης. Δεν εντοπίστηκαν νέοι κίνδυνοι. Όπως έχει ανακοινωθεί και στο παρελθόν, σημειώθηκαν δύο θάνατοι κατά τη μελέτη επέκτασης. Ένας προήλθε από σήψη και ο άλλος θεωρήθηκε τυχαίος και μη σχετιζόμενος με τη θεραπεία στο πλαίσιο της μελέτης. Στα τέσσερα έτη, περίπου το 2% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με αλεμτουζουμάμπη στις πιλοτικές μελέτες εμφάνισε ιδιοπαθή θρομβοπενική πορφύρα (ITP),ενώ όλοι ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία.

Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες της αλεμτουζουμάμπης είναι αντιδράσεις σχετιζόμενες με την έγχυση (κεφαλαλγία, εξάνθημα, πυρεξία, ναυτία, κόπωση, κνίδωση, αϋπνία, κνησμός, διάρροια, ρίγη, ζάλη και έξαψη), λοιμώξεις (ανώτερου αναπνευστικού και ουροποιητικού συστήματος), και θυρεοειδικές διαταραχές. Αυτοάνοσες διαταραχές (όπως ανοσολογική θρομβοκυτταροπενία, λοιπές κυτταροπενίες, σπειραματονεφρίτιδα και θυρεοεδική νόσος) και σοβαρές λοιμώξεις ενδέχεται να παρουσιαστούν σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με αλεμτουζουμάμπη. Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείρισης κινδύνου που περιλαμβάνει ενημέρωση και παρακολούθηση θα υποστηρίξει την έγκαιρη ανίχνευση και διαχείριση των εν λόγω εντοπισμένων κινδύνων.

Η αλεμτουζουμάμπη υποστηρίζεται από ένα ολοκληρωμένο και εκτενές πρόγραμμα κλινικής ανάπτυξης που περιλάμβανε σχεδόν 1.500 ασθενείς και 5.400 ανθρωποέτη παρακολούθησης. Η αλεμτουζουμάμπη 12mg διαθέτει ένα καινοτόμο πρόγραμμα δοσολογίας και χορήγησης που περιλαμβάνει δύο ετήσιους κύκλους θεραπείας. Ο πρώτος κύκλος χορηγείται μέσω ενδοφλέβιας έγχυσης σε πέντε διαδοχικές ημέρες και ο δεύτερος κύκλος χορηγείται σε τρεις διαδοχικές ημέρες, 12 μήνες μετά.

Η αλεμτουζουμάμπη έχει λάβει έγκριση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την Αυστραλία, τον Καναδά, το Μεξικό, τη Βραζιλία, την Αργεντινή, τη Χιλή και τη Γουατεμάλα. Η αλεμτουζουμάμπη δεν έχει λάβει ακόμη έγκριση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) έχει κάνει δεκτή για αξιολόγηση την αίτηση για έγκριση της αλεμτουζουμάμπης που υποβλήθηκε εκ νέου, και αναμένεται ότι η απόφαση του σχετικά με την αίτηση θα ληφθεί κατά το τέταρτο τρίμηνο. Αιτήσεις κυκλοφορίας για την αλεμτουζουμάμπη βρίσκονται επίσης υπό αξιολόγηση σε άλλες χώρες.

health.in.gr