Παρασιτοκτόνο ίσως προδιαθέτει στην εκδήλωση νόσου Αλτσχάιμερ

Η έκθεση σε ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο παρασιτοκτόνο, το DDT, μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες εκδήλωσης νόσου Αλτσχάιμερ, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο JAMA Neurology.

Ερευνητές από τα Πανεπιστήμια Έμορι και Ράτγκερς των ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ είχαν τετραπλάσιες ποσότητες DDT στον οργανισμό τους, συγκριτικά με τα υγιή άτομα.

Το DDT χρησιμοποιείται από πολλές χώρες ως μέσο ελέγχου της ελονοσίας αλλά και για την προστασία των καλλιεργειών. Ωστόσο, συχνά πυκνά διατυπώνονται φόβοι για τις επιπτώσεις του στην ανθρώπινη υγεία αλλά και το περιβάλλον.

Αν και στον δυτικό κόμσο έχει απαγορευθεί η χρήση του DDT από το 1972, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξακολουθεί να το συστήνει για τον έλεγχο της ελονοσίας σε χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Οι αμερικανοί ερευνητές έλεγξαν τα επίπεδα του DDE, στο οποίο αποδομείται το DDT εντός του ανθρώπινου οργανισμού, σε δείγματα αίματος που είχαν πάρει από 86 άτομα με νόσο Αλτσχάιμερ και τα συνέκριναν με δείγματα αίματος από 79 υγιή άτομα, ίδιας ηλικίας και γενικότερου προφίλ.

Τελικά, τα άτομα με νόσο Αλτσχάιμερ είχαν 3,8 φορές περισσότερο DDE στο αίμα τους. Ωστόσο, και ορισμένα υγιή άτομα είχαν υψηλά επίπεδα του υποπροϊόντος του παρασιτοκτόνου, ενώ κάποιοι ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ είχαν χαμηλότερα. Αυτό ίσως δείχνει ότι η νόσος προηγείται της χρήσης του DDT.

Οι επιστήμονες πιστεύουν πάντως ότι το παρασιτοκτόνο αυξάνει την πιθανότητα της νόσου Αλτσχάιμερ και ενδεχομένως να παίζει ρόλο στην ανάπτυξη των αμυλοειδών πλακών στον εγκέφαλο, οι οποίες συντελούν στον θάνατο των εγκεφαλικών κυττάρων.

«Πρόκειται για μια από τις πρώτες μελέτες που εντοπίζει έναν ισχυρό περιβαλλοντικό παράγοντα κινδύνου της νόσου Αλτσχάιμερ. Το εύρος της επίδρασης είναι μεγάλο και συγκρίσιμο με τους πιο κοινούς γενετικούς παράγοντες κινδύνου της νόσου», σχολιάζει ο Δρ Άλλαν Λεβεϊ, διευθυντής του Κέντρου Έρευνας για τη Νόσο Αλτσχάιμερ στο Πανεπιστήμιο Έμορι.

«Κι ενώ το DDT έχει απαγορευθεί σε πολλά σημεία του δυτικού κόσμου, εξακολουθούμε να εκτιθέμεθα σ’ αυτό λόγω της εισαγωγής τροφίμων από άλλα σημεία του πλανήτη, αλλά και επειδή το DDE έχει την δυνατότητα να παραμένει στο περιβάλλον σε μεγάλα χρονικά διαστήματα μετά το ράντισμα των καλλιεργειών», συμπληρώνει ο Δρ Τζέισον Ρίτσαρντσον, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr