Αμφισβητείται η καρδιοπροστατευτική δράση της HDL χοληστερόλης

Ερευνητές από την Ευρώπη, την Ασία και τις ΗΠΑ με επικεφαλής τον Δρ Σέκαρ Καθιρεζιάν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, μελέτησαν και συνέκριναν τις περιπτώσεις περίπου 12.500 ατόμων που είχαν ιστορικό εμφράγματος με αυτές 41.000 υγιών ατόμων.

Οι επιστήμονες εστίασαν στα άτομα που λόγω κληρονομικότητας είχαν υψηλότερα επίπεδα HDL («καλής») χοληστερόλης και τα οποία σύμφωνα με τις ισχύουσες επιστημονικές αντιλήψεις θα έπρεπε να διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο θρόμβωσης στην στεφανιαία αρτηρία. Ωστόσο διαπίστωσαν ότι αυτό δεν ισχύει πάντα.

Άρα διατυπώνουν αμφιβολίες ως προς την χρησιμότητα της χορήγησης σκευασμάτων που αυξάνουν την HDL χοληστερόλη, τουλάχιστον στον γενικό πληθυσμό. «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι ορισμένοι τρόποι αύξησης της HDL χοληστερόλης μπορεί να μην μειώνουν τον κίνδυνο εμφράγματος στους ανθρώπους. Συνεπώς, αν μια φαρμακευτική παρέμβαση αυξάνει την ‘καλή’ χοληστερόλη, δεν μπορούμε αυτομάτως να υποθέσουμε ότι μειώνεται και ο κίνδυνος εμφράγματος», υπογραμμίζεται στα συμπεράσματα της μελέτης. Πάντως, η έρευνα αποδέχεται ότι η HDL (χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη) παραμένει ένας ακριβής βιοδείκτης του κινδύνου εκδήλωσης εμφράγματος.

Ξεχωριστή μελέτη που δημοσιεύθηκε επίσης στο The Lancet επιβεβαιώνει το όφελος της θεραπείας με στατίνες, οι οποίες αποδεδειγμένα μειώνουν την LDL («κακή») χοληστερόλη, λειτουργώντας προστατευτικά για τους ανθρώπους με ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου.