Ανακαλύφθηκαν γονίδια που ευνοούν την παιδική παχυσαρκία

Προηγούμενες έρευνες, είχαν ανακαλύψει γονίδια που συμβάλουν στην παχυσαρκία των ενηλίκων, καθώς και στη νοσογόνο παχυσαρκία των παιδιών, ελάχιστα, όμως ως τώρα, ήταν γνωστά για το γενετικό υπόβαθρο της κοινής παιδικής παχυσαρκίας.

Οι δύο νέες γενετικές ποικιλομορφίες εντοπίσθηκαν από τη διεθνή ερευνητική κοινοπραξία Growth Genetics Consortium, με επικεφαλής τον Δρ Στρούαν Γκραντ του Κέντρου Εφαρμοσμένης Γενετικής του Νοσοκομείου Παίδων της Φιλαδέλφεια, που δημοσίευσε τη μελέτη στο επιστημονικό έντυπο Nature Genetics.

Η παχυσαρκία εξελίσσεται σε μείζον πρόβλημα υγείας των σύγχρονων κοινωνιών, τόσο στους ενήλικους όσο και στα παιδιά. Οι παχύσαρκοι, σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα υγείας και έχουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου σε σχέση με τα άτομα φυσιολογικού βάρους.

Το ανθυγιεινό φαγητό και η καθιστική ζωή ευνοούν την εμφάνιση της παχυσαρκίας, ιδίως όταν συνυπάρχουν με παράγοντες γενετικής προδιάθεσης.

Οι ερευνητές ανέλυσαν γενετικά την μεγαλύτερη μέχρι σήμερα συλλογή δειγμάτων DNA από παχύσαρκα παιδιά απ’ όλο τον κόσμο. Η έρευνα συνδυάστηκε με συγκριτική επαναξιολόγηση 14 προηγούμενων ερευνών που αφορούσαν περίπου 5.500 παιδιά ευρωπαϊκής καταγωγής.

Τελικά, οι επιστήμονες βρήκαν δύο μεταλλάξεις γονιδίων, μία στο γονίδιο OLFM4 (στο χρωμόσωμα 13) και μία στο γονίδιο HOXB5 (στο χρωμόσωμα 17), καθώς και ενδείξεις για άλλες δύο γενετικές ποικιλομορφίες, που σχετίζονται με την παιδική παχυσαρκία.

Κανένα από αυτά τα γονίδια δεν είχε συσχετισθεί με την παχυσαρκία στα παιδιά μέχρι σήμερα. Άγνωστος, προς το παρόν, παραμένει ο βιολογικός μηχανισμός και ο τρόπος που τα εν λόγω γονίδια αυξάνουν την ροπή προς την παχυσαρκία, αλλά εκτιμάται ότι η δράση τους σχετίζεται με τη λειτουργία του παιδικού γαστρεντερικού συστήματος.

«Η ανακάλυψη ανοίγει νέους δρόμους για τη γενετική εξερεύνηση της κοινής παιδικής παχυσαρκίας. Πολλή ακόμα δουλειά πρέπει να γίνει, όμως τα ευρήματά μας μπορεί τελικά να αποδειχτούν χρήσιμα για το σχεδιασμό προληπτικών δράσεων στο μέλλον και νέων θεραπειών για τα παιδιά, με βάση το προσωπικό γονιδίωμα του καθενός», σημειώνει ο Δρ Γκραντ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη ερευνητική ομάδα συμμετείχε και ο Δρ Πάνος Δελούκας του Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger.