Δυσλειτουργικά σε βάθος χρόνου τα μεταλλικά εμφυτεύματα ισχίου

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν Βρετανοί επιστήμονες, που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα πιθανά προβλήματα από τέτοια εμφυτεύματα, μια προειδοποίηση που έρχεται λίγο καιρό μετά το σκάνδαλο με τα επικίνδυνα εμφυτεύματα στήθους.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, με επικεφαλής την Δρ Άλισον Σμιθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο The Lancet, μελέτησαν σε βάθος το ζήτημα (πάνω από 402.000 εμφυτεύματα) και συμπέραναν ότι μέσα σε πέντε χρόνια από την εγκατάστασή τους το 6,2% των πλήρως μεταλλικών εμφυτευμάτων ισχίου δεν λειτουργούσαν σωστά, έναντι ποσοστού αποτυχίας μόνο 2,3% των κεραμικών εμφυτευμάτων και 1,7% όσων είναι μικτά (μεταλλικά και πλαστικά).

Ο κίνδυνος αποτυχίας, σύμφωνα με τα στοιχεία, είναι μεγαλύτερος για τις γυναίκες (έως τέσσερις φορές μεγαλύτερος σε σχέση με τους άνδρες, αν και οι τελευταίοι έχουν τριπλάσια πιθανότητα να χρειαστούν τέτοιο εμφύτευμα), καθώς και για τους νέους και γενικότερα για τα μεταλλικά εμφυτεύματα που είναι μεγάλου μεγέθους. Κάθε αύξηση του μεγέθους κατά ένα χιλιοστό εκτιμάται ότι αυξάνει τον κίνδυνο δυσλειτουργίας κατά 2%. Αντίθετα, τα κεραμικά εμφυτεύματα φαίνεται πως λειτουργούν καλύτερα, όσο αυξάνει το μέγεθός τους.

Τα εμφυτεύματα του ισχίου θεωρούνται μια από τις μεγάλες επιτυχίες της σύγχρονης ιατρικής, καθώς αποκαθιστούν τη δυνατότητα κίνησης του ασθενούς και μειώνουν τον πόνο. Παρόλα αυτά, όπως δείχνει η νέα μελέτη, ο κίνδυνος αποτυχίας δεν είναι καθόλου αμελητέος, ιδίως για τα αμιγώς μεταλλικά εμφυτεύματα.

Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στις μεταλλικές αρθρώσεις, οι οποίες σιγά-σιγά είτε φθείρονται με τη χρήση, είτε μετατοπίζονται από τη σωστή θέση τους.

Όμως, σύμφωνα με την αρμόδια βρετανική Ρυθμιστική Αρχή στον τομέα της υγείας (MHRA), όσοι φέρουν μεταλλικά εμφυτεύματα, θα πρέπει να υποβάλλονται σε ετήσιες αιματολογικές εξετάσεις, επειδή μπορεί μικροσκοπικά κομματάκια τοξικού μετάλλου να αποσπώνται από το εμφύτευμα και να εισέρχονται στην αιματική κυκλοφορία. Αυτό είναι πιθανό να προκαλέσει ζημιά στους μυς και στα οστά ή νευρολογικό πρόβλημα.

Όμως η MHRA, ενώ αναγνώρισε, μετά και τη νέα έρευνα, ότι τα μεταλλικά εμφυτεύματα ενέχουν σημαντικό κίνδυνο αποτυχίας, θεωρεί ότι προς το παρόν τα κλινικά δεδομένα είναι μη καταληκτικά και ακόμα δεν συντρέχει λόγος για να απαγορευθούν.

Ωστόσο, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που έκαναν τη μελέτη, την εκτενέστερη που έχει γίνει μέχρι σήμερα πάνω στο θέμα, εισηγούνται την απαγόρευση κυκλοφορίας των αμιγώς μεταλλικών εμφυτευμάτων.

Τα εμφυτεύματα αυτά χρησιμοποιούνται ευρέως σε όλο τον κόσμο, καθώς κατασκευάσθηκαν με το συγκριτικό πλεονέκτημα ότι αντέχουν περισσότερο στο χρόνο σε σχέση με τα άλλα (κεραμικά και μεταλλικά-πλαστικά).