FDA: Κατά προτεραιότητα εξέταση της αίτησης έγκρισης της ριμποσικλίμπης

O Αμερικανικός Οργανισμός Ελέγχου Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), έκανε δεκτή την αξιολόγηση προς έγκριση κατά Προτεραιότητα της ριμποσικλίμπης (LEE011) ως θεραπεία πρώτης γραμμής σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με HR+/HER2- (ορμονοθετικό, αρνητικό στους υποδοχείς 2 ανθρώπινου επιδερμικού αυξητικού παράγοντα) προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού σε συνδυασμό με λετροζόλη.

Η αίτηση νέου φαρμάκου βασίζεται σε εκτενές σύνολο κλινικών αποτελεσμάτων, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται τα αποτελέσματα της δοκιμής MONALEESA-2 Φάσης ΙΙΙ. Η δοκιμή, που παρουσιάστηκε στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Παθολογικής Ογκολογίας (ESMO) 2016 και δημοσιεύτηκε ταυτόχρονα στο New England Journal of Medicine, έδειξε ότι το LEE011 σε συνδυασμό με λετροζόλη μείωσε τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου ή θανάτου κατά 44% (HR = 0,556, 95% CI: 0,429-0,720, P = 0,00000329) σε σχέση με τη μονοθεραπεία με λετροζόλη, παρατείνοντας σημαντικά την επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) σε όλες τις υπο-ομάδες ασθενών.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων έκανε δεκτή για αξιολόγηση την αίτηση άδειας κυκλοφορίας του LEE011 σε συνδυασμό με λετροζόλη στον ίδιο πληθυσμό ασθενών.

Με βάση τον χαρακτηρισμό της Αξιολόγησης κατά Προτεραιότητα από τον FDA, η υπηρεσία οφείλει να αποφανθεί σχετικά με την αίτηση εντός έξι μηνών από την ημερομηνία κατάθεσής της αντί εντός δέκα μηνών που είναι η συνήθης περίοδος αξιολόγησης. Ο FDA χορηγεί Αξιολόγηση κατά Προτεραιότητα σε αιτήσεις νέων υποψήφιων φαρμάκων που θεραπεύουν σοβαρές παθήσεις, όπως ο προχωρημένος καρκίνος του μαστού για τον οποίο αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει θεραπεία, και που, εάν εγκριθούν, θα παρέχουν σημαντική βελτίωση στην ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

Το LEE011 (ριμποσικλίμπη) είναι ένας επιλεκτικός αναστολέας της κυκλινο-εξαρτώμενης κινάσης, μιας κατηγορίας φαρμάκων που βοηθάει στην επιβράδυνση της εξέλιξης του καρκίνου, αναστέλλοντας δύο πρωτεΐνες που ονομάζονται κυκλινο-εξαρτώμενη κινάση 4 και 6 (CDK4/6). Οι πρωτεΐνες αυτές, όταν υπερ-ενεργοποιούνται σε ένα κύτταρο, μπορούν να επιτρέψουν στα καρκινικά κύτταρα να αναπτυχθούν και να διαιρεθούν πολύ γρήγορα. Η στόχευση της CDK4/6 με βελτιωμένη ακρίβεια μπορεί να συμβάλει στη μη ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.

Η αξιολόγηση του LEE011 συνεχίζεται μέσω του προγράμματος κλινικών δοκιμών MONALEESA (Mammary ONcology Assessment of LEE011’s Efficacy and Safety), που περιλαμβάνει τις δοκιμές MONALEESA-2, MONALEESA-3, και MONALEESA-7. Οι δοκιμές αυτές αξιολογούν το LEE011 μέσα από πολλαπλούς συνδυασμούς ενδοκρινικής θεραπείας σε ένα ευρύ φάσμα ασθενών που περιλαμβάνει άντρες και προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Η MONALEESA-2 είναι μια τυχαιοποιημένη μελέτη Φάσης III, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο (placebo), πολυκεντρική με παγκόσμια εγγραφή, που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας του LEE011 σε συνδυασμό με λετροζόλη έναντι της μονοθεραπείας με λετροζόλη για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με HR+/HER2- προχωρημένο καρκίνο του μαστού που δεν έχουν λάβει προηγουμένως θεραπεία για τον προχωρημένο καρκίνο του μαστού από τον οποίο πάσχουν1.

Η δοκιμή κατένειμε τυχαία 668 ασθενείς σε αναλογία 1:1, χωρίζοντάς τους σε κατηγορίες με βάση την παρουσία μεταστάσεων στο ήπαρ και/ή τους πνεύμονες σε 223 σημεία κλινικών δοκιμών παγκοσμίως1. Οι ασθενείς έλαβαν LEE011 600 mg/ημερησίως (λήψη φαρμάκου για τρεις εβδομάδες και στη συνέχεια διακοπή για μία εβδομάδα), ή εικονικό φάρμακο (placebo), σε συνδυασμό με λετροζόλη 2,5 mg/ημερησίως.

Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της δοκιμής ήταν το PFS1. Τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία περιελάμβαναν τα εξής: συνολική επιβίωση, συνολικό βαθμό ανταπόκρισης, ποσοστό κλινικού οφέλους, ποιότητα ζωής σε σχέση με την υγεία, ασφάλεια και ανεκτικότητα1.

Η δοκιμή MONALEESA-3 αξιολογεί το LEE011 σε συνδυασμό με τη φουλβεστράντη έναντι της μονοθεραπείας με φουλβεστράντη σε άνδρες και μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με HR+/HER2- προχωρημένο καρκίνο του μαστού που δεν έχουν λάβει προηγουμένως καμία ή που έχουν λάβει έως μία το πολύ ενδοκρινική θεραπεία.

Η δοκιμή MONALEESA-7 εξετάζει το LEE011 σε συνδυασμό με ενδοκρινική θεραπεία και γκοσερελίνη έναντι ενδοκρινικής θεραπείας και γκοσερελίνης μόνο σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με HR+/HER2- προχωρημένο καρκίνο του μαστού που δεν έχουν λάβει προηγουμένως ενδοκρινική θεραπεία. Τόσο η MONALEESA-3 όσο και η MONALEESA-7, πραγματοποιούνται με πλήρη ένταξη των ασθενών.

health.in.gr