Έκκληση για πρόσβαση όλων των ασθενών με Ηπατίτιδα C στις νέες θεραπείες

Διεύρυνση των κριτηρίων πρόσβασης στις νέες θεραπείες για την Ηπατίτιδα C, που έχουν ως αποτέλεσμα την ίαση της νόσου, ζητούν οι ασθενείς. Σήμερα λιγότερα από 1.000 πάσχοντες έχουν ενταχθεί σ’ αυτές, παρά τη δέσμευση του υπουργείου Υγείας για την ταχεία ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης τιμών με τις φαρμακευτικές εταιρίες και τη διεύρυνση των κριτηρίων πρόσβασης.

Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν μέλη της ομάδας εργασίας εμπειρογνωμόνων Hepaction, τονίστηκε ότι τα κριτήρια πρέπει να διευρυνθούν, τόσο σε επίπεδο σταδίου της νόσου όσο και σε ασθενείς με συνοδά νοσήματα, όπως αιμορροφιλία, θαλασσαιμία και δρεπανοκυτταρική νόσο, συλλοίμωξη με τον ιό HIV, κ.α., οι οποίοι έχουν συχνά αντένδειξη στη χορήγηση ιντερφερόνης-άλφα και/ή ριμπαβιρίνης, με αποτέλεσμα να μένουν χωρίς καμία θεραπευτική επιλογή.

Αν και έχει υπάρξει δέσμευση εκ μέρους του υπουργείου Υγείας ότι θα ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατόν η διαπραγμάτευση τιμών με τις φαρμακευτικές εταιρίες και θα διευρυνθούν τα κριτήρια
πρόσβασης στα φάρμακα για την αντιμετώπιση της ηπατίτιδας C, μέχρι και σήμερα πρόσβαση στις καινούργιες θεραπείες να έχουν μόνο οι ασθενείς σταδίου ίνωσης F4 (κίρρωση) και ασθενείς σταδίου ίνωσης F3, οι οποίοι έχουν ήδη λάβει παλιότερα θεραπευτικά σχήματα και έχουν αποτύχει.

Οι ασθενείς όμως υποστηρίζουν ότι, η πρόσβαση πρέπει να είναι καθολική και για όλα τα στάδια της νόσου, με άμεση προτεραιότητα στους ασθενείς με στάδιο ίνωσης F2, τους ασθενείς με συνοδά νοσήματα και σε όσους παρουσιάζουν αντένδειξη στα παλαιότερα θεραπευτικά σχήματα, καθώς η καθυστερημένη πρόσβαση στις νέες θεραπείες ενδέχεται να οδηγήσει σε επιδείνωση της κατάστασης της υγείας τους. Προφανής είναι επίσης και η επιπλέον επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων που θα κληθούν να τις αποζημιώσουν.

Σύμφωνα με τον Ιωάννη Κοσκίνα, καθηγητή Παθολογίας – Ηπατολογίας ΕΚΠΑ, στην Β’ Παθολογική Κλινική στο «Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο Αθηνών και μέλος της Hepaction, «τα νέα αντιϊκά φάρμακα για την Ηπατίτιδα C έχουν εξαιρετική αποτελεσματικότητα, επιτυγχάνοντας κάθαρση του ιού σε ποσοστό άνω του 95% για όλους τους ασθενείς ανεξαρτήτως σταδίου ηπατικής νόσου και γονοτύπου του ιού, δεν έχουν ιδιαίτερες παρενέργειες και δίδονται συνήθως για διάστημα 3 μηνών».

Ο κ. Κοσκίνας τόνισε ότι «στόχος είναι η θεραπεία όλων των ασθενών με Ηπατίτιδα C ακόμα και αυτών με ήπια ηπατική νόσο και οι λόγοι είναι: η πρόληψη ανάπτυξης σοβαρής μορφής ηπατοπάθειας (κίρρωση) και του συσχετιζόμενου με αυτή καρκίνου, η μείωση του κινδύνου για ανάπτυξη ή επιδείνωση άλλων νοσημάτων, η μείωση της μεταδοτικότητας σε πληθυσμό υψηλού κινδύνου, η αποκατάσταση του αισθήματος ευεξίας και η άρση της αβεβαιότητας για το μέλλον».

Αναφερόμενος στους ειδικούς πληθυσμούς και ιδιαίτερα στα πολυμεταγγιζόμενα άτομα με θαλασσαιμία και δρεπανοκυτταρική νόσο εξήγησε ότι «η ανάγκη χορήγησης των νέων αντιϊκών φαρμάκων είναι απόλυτα επιβεβλημένη, τόσο λόγω συννοσηρότητας και αυξημένου κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του ήπατος, όσο και ως πράξη κοινωνικής ευαισθησίας και αποκατάστασης δικαίου για την ‘ιατρογενή’ αιτία έκθεσης και μόλυνσης των ατόμων αυτών από τον ιό».

Με τη σειρά του ο Γεώργιος Παπαθεοδωρίδης, καθηγητής Παθολογίας – Γαστρεντερολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, διευθυντής της Πανεπιστημιακής Γαστρεντερολογικής Κλινικής στο «Λαϊκό», αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Ήπατος και μέλος της Hepaction πρόσθεσε ότι «απαιτούνται συντονισμένες προσπάθειες ώστε αυτές οι εκπληκτικές θεραπείες να δοθούν σε όσο το δυνατόν περισσότερους ασθενείς ώστε να μπορέσουμε σταδιακά να επιτύχουμε εξάλειψη της λοίμωξης και των δυσμενών συνεπειών της».

Η Ιωάννα Μυρίλλα, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία επισήμανε ότι στην Ελλάδα ζουν περίπου 5.000 άτομα με θαλασσαιμία (Μεσογειακή Αναιμία) και Δρεπανοκυτταρική Νόσο (Δρεπανοκυτταρική και Μικροδρεπανοκυτταρική Αναιμία) και εξ’ αυτών περίπου 2.500 είναι τακτικά μεταγγιζόμενοι σημειώνοντας ότι «περίπου το 50% μολύνθηκε μέσω του αίματος με Ηπατίτιδα C σε νεαρή ηλικία και σήμερα υπολογίζεται ότι περίπου 800 – 1.000 άτομα ζουν και με Ηπατίτιδα C».

Σύμφωνα με την κ. Μυρίλλα, «λόγω της συννοσηρότητας και του ιδιαίτερα επιβαρυμένου ήπατος από την αιμοσιδήρωση που έχουν οι ασθενείς από την κύρια νόσο, υπάρχει ραγδαία αύξηση των θανάτων από ηπατοκυτταρικό καρκίνο, οι οποίοι φτάνουν περίπου τους 100 την τελευταία πενταετία. Είναι επιτακτική ανάγκη να θεραπευτούν άμεσα όλοι και να έχουν όλοι πρόσβαση στις νέες θεραπείες και όχι μόνο αυτοί που βρίσκονται σε τελικό στάδιο. Τα νέα αντιϊκά φάρμακα προσφέρουν αυτή τη δυνατότητα καθώς δεν έχουν παρενέργειες και έχουν σημαντικότατα ποσοστά επιτυχίας και εκρίζωσης της νόσου».

Τέλος, ο Μάριος Ατζέμης, μέλος του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή» τόνισε ότι η Πολιτεία οφείλει να ακολουθήσει τις διεθνείς και τις Ευρωπαϊκές κατευθυντήριες οδηγίες και να παρέχει πρόσβαση στις νέες θεραπείες σε όλους τους ασθενείς που ζουν με συλλοίμωξη HIV και Ηπατίτιδας C, και όχι μόνο σ’ αυτούς που φτάνουν στο στάδιο κίρρωσης καθώς, όπως είπε «οι άνθρωποι με HIV και Ηπατίτιδα C φτάνουν ταχύτερα στο στάδιο της κίρρωσης και γι’ αυτό άλλωστε οι κατευθυντήριες οδηγίες επιμένουν στη σημασία της πρόσβασης στις νέες θεραπείες. Οι άνθρωποι με HIV που παρουσιάζουν συλλοίμωξη με Ηπατίτιδα C είναι πάρα πολλοί. Το 2014 το ποσοστό HCV στους χρήστες που απευθύνθηκαν στα προγράμματα απεξάρτησης και υποκατάστασης κυμάνθηκε από 67 έως 74%, ανάλογα με την πηγή των στοιχείων».

health.in.gr