Η απώλεια της κοινωνικής συνοχής ενισχύει την εξάπλωση των ναρκωτικών

Στην έκθεση σκιαγραφείται επίσης το παγκοσμιοποιημένο σημερινό περιβάλλον, όπου οι διακινητές διαθέτουν ανεξάντλητη επινοητικότητα στο να παρακάμπτουν τις εθνικές και διεθνείς προσπάθειες ελέγχου, με νέες ουσίες, οδούς και τρόπους διακίνησης, όπως το Διαδίκτυο και τα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Σύμφωνα με την Επιτροπή, ο βαθμός συνοχής μιας κοινωνίας είναι σε μεγάλο βαθμό το βαρόμετρο της υγείας της. Όταν οι κοινωνίες χάνουν τη συνοχή τους είναι πολύ πιθανόν να βρεθούν αντιμέτωπες με πολλαπλά προβλήματα, όπως η χρήση ουσιών και η εγκληματικότητα. Τα προβλήματα αυτά με τη σειρά τους εντείνουν την κοινωνική αποσταθεροποίηση, δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο.

Όπως επεσήμαναν οι εκπρόσωποι του ΚΕΘΕΑ, το ζήτημα της διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής και η σχέση του με το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι δραματικά επίκαιρο για την Ελλάδα την περίοδο της οικονομική κρίσης. Η Ελλάδα βρίσκεται εν μέσω ενός μεγάλου και βίαιου οικονομικού και κοινωνικού μετασχηματισμού που αυξάνει τα προβλήματα ψυχικής και σωματικής υγείας, τις εξαρτήσεις και την κοινωνική περιθωριοποίηση. Την ίδια στιγμή η δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών συρρικνώνει το κοινωνικό κράτος, ψαλιδίζοντας το δίκτυ ασφαλείας που διαθέτει η χώρα μας για να στηρίξει τους πιο αδύναμους, να αναχαιτίσει τις αρνητικές συνέπειες της κρίσης και να ενισχύσει την κοινωνική της συνοχή.

Ο ΟΗΕ καλεί τις κυβερνήσεις να πάρουν μια σειρά από μέτρα που βασίζονται στη δημιουργία ενός μετώπου συνεργασίας και δράσης της Πολιτείας και της κοινωνίας των πολιτών με στόχο την ενίσχυση των προγραμμάτων πρόληψης, έγκαιρης παρέμβασης, θεραπείας και επανένταξης για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών, πριν αυτό λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Ο ΟΗΕ συστήνει στις χώρες να διασφαλίζουν υψηλής ποιότητας και εύκολα προσβάσιμα προγράμματα απεξάρτησης και κοινωνικής ένταξης. Η θεραπεία –συνεχίζει ο ΟΗΕ- πρέπει να έχει βασικό στόχο την πλήρη αποχή από τις ουσίες και όχι τη μείωση ορισμένων βλαβών που συνδέονται με τη συνεχιζόμενη χρήση βλάβης.

Οι εκπρόσωποι του ΚΕΘΕΑ επεσήμαναν τον κίνδυνο να λαμβάνονται αποφάσεις με αποκλειστικό κριτήριο το λογιστικό κόστος, χωρίς αξιολόγηση του έργου και της αποτελεσματικότητας των οργανισμών αλλά και των αναγκών της κοινωνίας, οι οποίες αυξάνονται συνεχώς την περίοδο της κρίσης. Οι περικοπές στους οργανισμούς αντιμετώπισης της εξάρτησης αυξάνουν στην πραγματικότητα το δημοσιονομικό κόστος, γιατί οι δαπάνες μεταφέρονται σε άλλους τομείς, όπως η δημόσια υγεία, το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης κ.λπ. με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται τελικά περισσότερο η κοινωνία και να πλήττεται η συνοχή της. Στις σημερινές συνθήκες η υποστήριξη των οργανισμών, ώστε να διασφαλίζεται η πρόσβαση των εξαρτημένων σε προγράμματα απεξάρτησης και επανένταξης, είναι ακόμα πιο αναγκαία, κοινωνικά και οικονομικά.