Η Ωτοπλαστική γλιτώνει τα παιδιά από το να γίνονται στόχος πειραγμάτων

Η ωτοπλαστική είναι μία από τις συχνότερες αισθητικές επεμβάσεις στα παιδιά. Η πλειοψηφία από τα παιδιά που παρουσιάζουν πεταχτά αυτιά θα χειρουργηθούν μεταξύ 4 και 14 ετών. Επίσης πολλοί ενήλικες επιλέγουν την ωτοπλαστική για να βελτιώσουν την εικόνα τους.

«Η ωτοπλαστική μπορεί να διορθώσει τα πεταχτά αυτιά, τα μεγάλα αυτιά με μακρύ λοβό, τα μικρά αλλά κυρτά αυτιά. Μπορεί να γίνει επίσης πλαστική του λοβού όταν έχει προηγηθεί τράβηγμα από σκουλαρίκια ή ατύχημα», εξηγεί η Αργυρώ Κυπραίου, Ωτορινολαρυγγολόγος-Ρινοπλαστικός.

Πότε είναι καλύτερο να γίνει η επέμβαση

«Συνήθως τα παιδικά αυτάκια έχουν αναπτυχθεί πλήρως περί τα 4 -5 έτη επομένως μπορούν από τότε και μετά να διορθωθούν χωρίς κανένα κίνδυνο. Η επέμβαση γίνεται για αισθητικούς λόγους ώστε το παιδί να μη δέχεται σχόλια στο σχολείο. Η ελαστικότητα των χόνδρων, βοηθά στην καλύτερη επιτυχία της επέμβασης παρά στους ενηλίκους. Ο ωτικός χόνδρος είναι πιο εύπλαστος και ευκολότερος στη διάπλαση. Το παιδί θα έχει το ψυχολογικό όφελος νωρίτερα», συμβουλεύει η ειδικός.

Τα βήματα για την επέμβαση

Στην προεγχειρητική επίσκεψη και συμβουλευτική ο χειρουργός θα εξετάσει την κατασκευή των αυτιών και θα συζητήσει τη διαδικασία διόρθωσης. Έστω και αν το ένα αυτί πετάει περισσότερο, στις περισσότερες περιπτώσεις διορθώνονται και τα δύο για να επιτευχθεί φυσικό και συμμετρικό αποτέλεσμα. Σε μία επιτυχημένη ωτοπλαστική τα αυτιά είναι σε αναλογία με το μέγεθος και το σχήμα του προσώπου και της κεφαλής.

«Η επέμβαση είναι καλύτερα να γίνεται με ολική αναισθησία για τους μικρούς ασθενείς, ενώ σε μεγαλύτερα παιδιά και ενηλίκους προτιμάται η μέθη ή η τοπική αναισθησία. Συνήθως σε κάθε περίπτωση οι ασθενείς θα επιστρέψουν σπίτι την ίδια μέρα. Η διάρκεια της επέμβασης είναι περίπου 2 ώρες», σύμφωνα με την Δρ Κυπραίου.

Η τεχνική που επιλέγεται κάθε φορά εξαρτάται από το πρόβλημα. Η τομή γίνεται πίσω από το αυτί, έτσι αποκαλύπτεται ο ωτικός χόνδρος και γίνεται η γλυπτική του με χρήση μόνιμων ή απορροφήσιμων ραμμάτων. Σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να αφαιρεθεί μικρό τμήμα χόνδρου ώστε να έρθει το αυτί στην επιθυμητή θέση και κλίση. Η αναδίπλωση του ωτικού χόνδρου συχνά συνδυάζεται με την αφαίρεση της περίσσειας δέρματος. «Δεν χρειάζονται όμως υπερβολές, η απόσταση του πτερυγίου από το κρανίο είναι καλό να είναι περί το 1 εκατοστό και να μην καταργείται η φυσική οπισθοωτιαία πτυχή. Για την εξωτερική τομή χρησιμοποιούνται απορροφήσιμα ράμματα» λέει η Αργυρώ Κυπραίου.

Μετά την επέμβαση, τοποθετείται επίδεσμος για τις πρώτες 1-2 μέρες, μετά αυτός αφαιρείται και οι ασθενείς φορούν ειδική κορδέλα για μία εβδομάδα συνεχώς και μετά μόνο στον ύπνο για ένα μήνα.
Αυτό βοηθά να σταθεροποιηθεί το αυτί στη νέα του θέση και να επουλωθεί σωστά. Τα παιδάκια επιστρέφουν στο σχολείο μετά από μία εβδομάδα.

«Συμβουλεύουμε να μην ασχολούνται με έντονη δραστηριότητα τις πρώτες τρεις εβδομάδες.
Η επέμβαση δεν είναι επώδυνη και η τυχόν ελαφριά δυσφορία αντιμετωπίζεται με ελαφρά παυσίπονα τις δύο πρώτες μέρες. Με σωστή τεχνική και σύγκλιση του τραύματος δε μένει καθόλου σημάδι. Ειδική τεχνική έχει επίσης αναπτυχθεί ώστε να μην ψηλαφώνται τα ράμματα κάτω από το δέρμα», υπογραμμίζει η ειδικός.

health.in.gr