Η μητέρα επηρεάζει τη σχέση του παιδιού με την γυμναστική

Βρετανική μελέτη επιβεβαιώνει και επιστημονικά για πρώτη φορά ότι η συμπεριφορά των γονέων μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα σωματικής δραστηριοποίησης των παιδιών προσχολικής ηλικίας, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics.

Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ και της Μονάδας Επιδημιολογίας του Συμβουλίου Ιατρικής Έρευνας της Μ. Βρετανίας, με επικεφαλής την Δρ Έστερ βαν Σλούις, διαπίστωσαν ότι εάν η μητέρα δεν είναι λάτρης της γυμναστικής και γενικότερα της σωματικής δραστηριοποίησης, τότε είναι πολύ πιθανό το παιδί να κάνει καθιστική ζωή. Μάλιστα, εάν αυτή η συνήθεια εδραιωθεί νωρίς στην ζωή του, τότε είναι πολύ δύσκολο να την αποβάλει μετέπειτα.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό μετά από σύγκριση των επιπέδων σωματικής δραστηριοποίησης 554 γυναικών και των τετράχρονων παιδιών τους. Μητέρες και παιδιά κλήθηκαν να φορέσουν επιταχυνσιόμετρα και καταγραφείς των παλμών της καρδιάς, καθ’ όλη τη διάρκεια της έρευνας, δηλαδή για μία εβδομάδα, ώστε να είναι απολύτως ακριβής η μέτρηση του χρόνου κάθε μέρα, που ήταν σωματικά δραστήριοι ή αδρανείς.

Η επεξεργασία των δεδομένων έδειξε ότι, ο χρόνος που κάθε παιδί ήταν σωματικά δραστήριο, εξαρτιόταν άμεσα από τον χρόνο που η μητέρα του ήταν δραστήρια. Όσο πιο κινητική ήταν η μητέρα, τόσο πιο κινητικό ήταν και το παιδί μέσα στην ημέρα.

Μάλιστα, όπως διαπιστώθηκε, μόνο οι μισές μητέρες (53%), πολλές από τις οποίες ήταν εργαζόμενες και με βεβαρυμένο καθημερινό πρόγραμμα, αφιέρωναν έστω μισή ώρα για μέτρια έως έντονη σωματική άσκηση τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Συνεπώς, αντίστοιχος ήταν ο αντίκτυπος για τα παιδιά τους.

Για κάθε παραπάνω λεπτό μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας της μητέρας, το παιδί της ήταν κατά μέσο όρο δέκα λεπτά της ώρας πιο κινητικό. Αν μία μητέρα αφιέρωνε στην καθιστική ζωή μία ώρα λιγότερη τη μέρα, ήταν και το παιδί της δέκα λεπτά λιγότερα σωματικά αδρανές, άσχετα με την ώρα της μέρας (πρωί –μεσημέρι – βράδυ).

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι, η Πολιτεία πρέπει να ενθαρρύνει τις μητέρες να ασκούνται περισσότερο, αν θέλουν το καλό το δικό τους, αλλά και των παιδιών τους, δημιουργώντας τους υγιεινές συνήθειες από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Πολυάριθμες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι η σωματική άσκηση αποτελεί βασικό «όπλο» για την πρόληψη πολλών ασθενειών.

Δυστυχώς όμως, οι νέοι γονείς τείνουν να είναι λιγότερο σωματικά δραστήριοι σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που δεν έχουν παιδιά. Όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα, ο χρόνος που ασκείται σωματικά, τείνει να μειώνεται, καθώς αντιμετωπίζει άλλες πιεστικές προτεραιότητες. Αυτό όμως επηρεάζει αρνητικά και τα παιδιά της και είναι κάτι που δεν πρέπει να υποτιμά.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή