Η καθιστική ζωή «φαρδαίνει τη λεκάνη», υποστηρίζουν Ισραηλινοί επιστήμονες

Ισραηλινοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πίεση που ασκείται σε περιοχές του σώματος μας όταν καθόμαστε ή είμαστε ξαπλωμένοι, συντελεί στην παραγωγή έως και 50% περισσότερου λίπους στις εν λόγω περιοχές, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Physiology – Cell Physiology.

Αυτό εξηγεί γιατί τα άτομα που κάνουν καθιστική ζωή έχουν περισσότερο λίπος, συνδυαστικά με την απουσία σωματικής άσκησης. Αλλά ακόμη και όσοι κάνουν υγιεινή διατροφή και γυμνάζονται, επηρεάζονται αρνητικά όταν περνούν πολλές ώρες καθιστοί.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τελ Αβιβ διαπίστωσαν ότι τα προ-λιποκύτταρα (πρόδρομοι των λιποκυττάρων) μετατρέπονται σε λιποκύτταρα και παράγουν περισσότερο λίπος όταν υπόκεινται σε παρατεταμένα «φορτία μηχανικής έκτασης», δηλαδή το βάρος που ασκούμε στους μυικούς ιστούς μας όταν καθόμαστε ή είμαστε ξαπλωμένοι.

Μελετώντας μαγνητικές τομογραφίες (MRI) μυϊκού ιστού ασθενών που έπασχαν από παράλυση της σπονδυλικής στήλης λόγω τραυματισμού, παρατήρησαν ότι με την πάροδο του χρόνο, οι σειρές των λιποκυττάρων εισέβαλαν σε μείζονες μύες του σώματος.

Αυτό τους ώθησε να διερευνήσουν πως το μηχανικό φορτίο (η ποσότητα της δύναμης που ασκείται σε μια συγκεκριμένη περιοχή κυττάρων) μπορεί να ενθαρρύνει τον λιπώδη ιστό να επεκταθεί.

Οι ερευνητές διέγειραν προ-λιποκκύτταρα με γλυκόζη ή ινσουλίνη ώστε να εξελιχθούν σε λιποκύττταρα. Στην συνέχεια τοποθέτησαν ξεχωριστά κύτταρα σε μια συσκευή έκτασης κυττάρων, επισυνάπτοντάς τα σε ένα ελαστικό υπόστρωμα.

Τα κύτταρα τεντώθηκαν διαρκώς για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ώστε να γίνει προσομοίωση της παρατεταμένης περιόδου σωματικής αδράνειας όταν είμαστε καθιστοί ή ξαπλωμένοι. Μια άλλη ομάδα κυττάρων, χρησιμοποιήθηκε για σύγκριση.

Οι ερευνητές κατέγραψαν την ανάπτυξη ρευστών σταγονιδίων τόσο στα κύτταρα υπό μελέτη, όσο και στην ομάδα ελέγχου. Ωστόσο, μετά από δύο εβδομάδες έκτασης, η ομάδα παρέμβασης ανέπτυξε σημαντικά περισσότερα και μεγαλύτερα σταγονίδια.

Μέχρι τα κύτταρα να φτάσουν σε κατάσταση ωριμότητας, η ομάδα που υπέστη μηχανικό τέντωμα είχε αναπτύξει 50% περισσότερο λίπος από την ομάδα ελέγχου.

Ο Δρ Αμιτ Γκεφεν εξηγεί ότι «η παχυσαρκία είναι πολλά περισσότερα πράγματα από μια ανισορροπία θερμίδων. Τα ίδια τα κύτταρα ανταποκρίνονται στο περιβάλλον. Τα λιποκύτταρα παράγουν περισσότερα τριγλυκερίδια και με ταχύτερο ρυθμό, όταν εκτεθούν σε στατικό τέντωμα. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι μέσω των οποίων τα κύτταρα αισθάνονται το μηχανικό φορτίο. Φαίνεται λοιπόν ότι οι μεγάλες περίοδοι στατικού μηχανικού φορτίου και τεντώματος, λόγω του βάρους του σώματος όταν αυτό είναι καθιστό ή ξαπλωμένο, έχει επίπτωση στην αύξηση της παραγωγής λιπιδίων.»

Ο ερευνητής επισημαίνει ότι το μήνυμα που πρέπει να περάσει στο κοινό είναι ότι πολλά περισσότερα πράγματα θα πρέπει να διορθώσουμε, εκτός από την αναλογία των θερμίδων που περιλαμβάνει το διαιτολόγιο όμως, αν θέλουμε να κρατήσουμε ένα υγιές βάρος.